Atavismo – inerte

Psychedelische rock uit Andalusië, Spanje. Zo vreemd is het eigenlijk niet als je de ruwe, woestijnachtige landschappen ziet. Atavismo maakt er in ieder geval iets speciaals van. Zo heeft opener Pan y Dolor flamenco ritmes en zijn de koortjes aanstekelijk luchtig. Het middenstuk van dit nummer is echter dromerig om daarna ook nog even de kroon te steken naar het gitaargeluid van Santana. Het logge intro van El Sueňo zet de zaken direct op scherp. Dit zijn de zeventiger jaren in het kwadraat. Zeker wanneer het nummer na zo’n vier minuten omslaat in een zeven minuten durend indrukwekkend psychedelisch instrumentaal stuk. De groove van het basloopje tijdens La Maldición del Zisco werkt aanstekelijk, maar is voor Atavismo begrippen een redelijk simpel nummer. De daaropvolgende zweverige semi-ballad Belleza Cuatro doet het goed als rustpuntje op dit album. Daarna gaan de remmen nog een keer los. De drum en basritmes verraden al iets, maar de vrouwenzang doet de rest. Als het Pink Floyd gitaargeluid haar intrede doet op dat ritme en een vreemd keyboard geluid op de achtergrond dan weet de liefhebber genoeg. Dit is progressieve spacerock op zijn best. Tot slot nog even opmerken dat de (samen)zang (vaak tussen man-vrouw) prima past bij de muziek en de conclusie is duidelijk. inerte is een must voor liefhebbers van bovengenoemde genres.
https://www.facebook.com/atavismo.prog/?ref=bookmarks