Black Stone Cherry – 013 (Tilburg)

 
Onlangs verscheen het uitstekende vierde Black Stone Cherry album Magic mountain waarmee de zuidelijke rockers uit Kentucky USA terugkeren naar de ongepolijste en rauwe sound van hun eerste twee platen. Met vier albums op zak en overwegend goede kritieken zou je toch verwachten dat de groep het clubcircuit een keer ontstijgt qua populariteit en zou een optreden in de grote zaal van de Tilburgse poptempel meer op zijn plaats zijn dan in de kleine zaal zoals deze avond het geval is.
Hoe anders is dat in Engeland waar de band al jaren in grote zalen speelt en later dit jaar zelfs een headline tour doet door de grote arena’s aldaar. Waarschijnlijk is de Engelse rockpers daar voor een groot deel verantwoordelijk voor aangezien die vanaf de eerste dag wegloopt met de groep. Maar op het vaste land als ook in thuisland Amerika lukt het de heren (nog) niet om de overstap naar de grotere zalen te maken. En dat is best vreemd aangezien het ook deze avond duidelijk wordt dat BSC een geweldige liveband is.
Met tropische temperaturen buiten loopt het kwik in een volgepakte kleine zaal al snel op tot ongekende hoogte voordat er ook maar een noot gespeeld is. Wie echter denkt dat de vier sympathieke heren op het podium het daarom iets rustiger aan zullen doen komt bedrogen uit. Onder leiding van zanger/gitarist Chris Robertson geeft de band alles en lijkt de hitte geen enkele invloed op ze te hebben. Gitarist Ben Wells en bassist Jon Lawhon vliegen van links naar rechts over het podium en drummer John Fred Young speelt zoals altijd alsof hij door de duivel bezeten is. Door zijn intensieve spel gebruikt hij op een avond tientallen drumstokjes die alle kanten opvliegen. Het gaat soms wel wat ten koste van de kwaliteit maar dat is tevens de charme van BSC.
Als publiek in een bloedhete zaal kun je vervolgens niks anders doen dan ook mee te gaan in het enthousiasme van de band. Er worden opvallend veel oude nummers gespeeld. Maybe someday, Blind man, Rain wizard en Lonely train zetten de zaal in vuur en vlam. Ook recentere songs als In my blood, White trash millionaire en Blame it on the boom boom doen het goed en worden massaal meegezongen. Van het nieuwe album wordt o.a. de geweldige single Me and Mary Jane gespeeld wat mede door het enthousiaste publiek een van de hoogtepunten is deze avond. Vlak voor het einde vertellen de heren dat ze in oktober terugkomen naar Nederland. Ben benieuwd of ze dan de overstap naar de grotere zalen hebben gemaakt. Vanavond hebben ze in ieder geval laten zien er helemaal klaar voor te zijn.