Al 23 jaar houdt Blackberry Smoke de southern rock vlag hoog in het vaandel en hebben ze in die periode een fanatieke schare fans opgebouwd. De Tilburgse poptempel is dan ook goed gevuld deze avond. Het concert is misschien niet helemaal uitverkocht maar veel scheelt het niet. Bovendien is het een beladen avond voor de Nederlandse fans want het is het eerste optreden van de groep in ons land sinds het overlijden van drummer en boegbeeld Brit Turner in maart van dit jaar.
Turner vocht tegen glioblastoom, een vorm van kanker in de hersenen en onderging in november 2022 al een operatie om een hersentumor te verwijderen. Hij is nog wel te horen op het laatste album Be right here dat begin dit jaar uitkwam. Deze tour staat dan ook in het teken van die plaat. Een album dat net als voorganger You hear Georgia (2022) laat horen dat Blackberry Smoke in de studio steeds meer de country kant op gaat. Kwalitatief nog altijd hoogstaand maar echt rocken doet het niet meer. Dat is op het podium echter wel anders.
Onder aanvoering van dat andere boegbeeld en bandleider Charlie Starr is het begin van de show met All over the road, Hammer and the nail, het geweldige Good one comin’on en Like I am overdonderend. De toon is meteen gezet voor een twee uur durende southern rock show met veel afwisseling en muzikale hoogstandjes. Vooral Starr is weer enorm op dreef. Hij is de drijvende kracht en aanjager op het podium. Het gemak waarmee hij de mooiste riffs en solo’s speelt is een lust voor het oog en oor. En ondertussen staat hij ook nog eens geweldig te zingen. In het southern rock genre staat Starr simpelweg op eenzame hoogte.
De setlist is een perfecte mix tussen de stevigere songs en het rustigere country materiaal. Voor ieder wat wils dus. Het geeft een prima beeld van de veelzijdigheid van de groep. Waiting for the thunder, Sleeping dogs en het prachtige One horse town zijn enkele songs waar het publiek enthousiast op reageert. Het lang uitgesponnen Free on the wing is op sommige momenten zelfs magisch en is het hoogtepunt van de avond. Een ander opvallend moment is een headbangende Starr die tijdens de laatste noten van Little bit crazy alle energie er nog even uit lijkt te gooien. Zo zie je hem toch zelden.
Die bevlogenheid wordt bij de anderen node gemist. Gitarist Paul Jackson heeft het altijd prima naar zijn zin maar bij bassist Richard Turner en gitarist Benji Shanks valt weinig enthousiasme te bekennen. Het zal waarschijnlijk niks betekenen maar iets meer interactie en vooral beweging op het podium zou de sfeer ten goede komen. Ook richting het publiek want de echte vonk slaat lange tijd niet helemaal over. Drummer Kent Aberle blijkt een prima vervanger te zijn van Brit Turner. Hij slaat wat harder maar mist wel de imposante uitstraling van zijn voorganger.
In de toegift krijgen we nog een geweldige uitvoering van Ain’t much left of me voorgeschoteld voorafgegaan door een stukje Willin’ van Little Feat. Het is een perfect slot van een prachtige avond waarbij duidelijk is dat Blackberry Smoke nog jaren mee kan.
