Theodor Bastard, Cesair, Jyoti Verhoeff & Maya Fridman – De Peppel (Zeist) 18/03/2017

Precies op tijd binnen om Jyoti Verhoeff & Maya Fridman te zien. De piano/ keyboard van Jyoti met cello van Maya krijgt accordeon ondersteuning van Fieke van den Hurk (Cesair). Helaas door het geluid niet allemaal even goed te horen. Duidelijk is wel dat het samenspel (ook op zang) tussen Jyoti en Maya niets te lijden heeft gehad door de korte pauze. Mooie ingetogen neo-klassieke stukken worden afgewisseld met korte, vooral cello, geluidserupties in de nummers. Zelfs percussie blijkt mogelijk op cello. Het houdt in ieder geval de aandacht vast van het publiek. Ondanks het ietwat tegenvallende geluid een mooi optreden om te zien en te horen.
 
Fieke kan dan nog één keer aan de slag met Cesair op het podium. In de studio zullen de band en Fieke elkaar nog wel vaker zien. Cesair biedt een solide optreden, maar ook hier laat het geluid het regelmatig afweten. Zo is de accordeon, net als sommige andere instrumenten, regelmatig niet tot nauwelijks te horen. Het doet niks af aan het plezier op en voor het podium. Cesair is in hun thuisbasis natuurlijk de gedoodverfde favoriet. Hun aanstekelijke, meestal dansbare, middeleeuws geïnspireerde wereldmuziek folk laat dan ook menig hart sneller slaan. Wel opvallend is dat er deze keer nauwelijks aan folkdansen gedaan wordt. Althans, niet direct voor het podium, want achter de geluidstafel blijkt er wel stevig gedanst te worden. Natuurlijk wordt er ruimschoots de tijd genomen voor een emotioneel afscheid van Fieke. Benieuwd wat de toekomst gaat brengen voor Fieke, maar ook voor Cesair. In de zomer zullen we meer weten.
 
De tijd vliegt voorbij, want voor we het weten wordt er al afgebroken en opgebouwd voor Theodor Bastard. Even slaat de angst ons om de oren aangezien ze tijdens Castlefest gevoelsmatig net zo lang aan het soundchecken waren dan ze nu speeltijd hebben (officieel een uur). Gelukkig blijkt het vanavond allemaal veel sneller te kunnen. Het staat ook symbool voor hun concert. Een geoliede machine die met Fedor Svolotch een geweldige aanjager heeft. Met Yana Veva hebben ze een (bijna) ongeëvenaarde zangeres binnen hun gelederen. Haar opvallende stemtechniek toont overeenkomsten met Arabische en Indiase zangtechnieken. Ze doet het allemaal schijnbaar zo makkelijk (en in trance) dat het lijkt alsof het vanzelf komt. Indrukwekkend. De kracht van Theodor Bastard is dat het muzikaal niet in een hokje valt te stoppen. Traditionele instrumenten en zang worden aangevuld met keyboard en elektrische gitaar. De muziek beweegt zich, op geheel eigen wijze, tussen wereldmuziek, dark wave, trip-hop en zelfs rap in. De gespeelde nummers zijn vooral afkomstig van hun laatste plaat Vetvi en voorloper Oikoumene. Een geweldig en volwassen optreden.
 
Diep in de nacht, want de laatste tonen van Theodor Bastard klinken rond 00:40 uur, keren we voldaan naar huis met drie leuke concerten in ons achterhoofd. Het was weer een geslaagde avond.