1349 – The Wolf and the King

De Noorse Black metal bazen van 1349 zijn terug, en hoe! Met hun nieuwe album The Wolf and the King,vullen ze hun al meer dan indrukwekkende discografie met een zoveelste wapenfeit aan. De band die in de jaren 90 de Black metal scene probeerde te redden vanuit een ideologische visie, heeft dit ideaal op hun 8e Full Length wederom knap voortgezet. 

Zoals muzikaal Mastermind en frontman Ravn ooit zei werd naar hun idee de Black metal scene bevuild met stereotiepe synthesizer gebruikende Goths, die niets met de originele grimmigheid en griezeligheid van de vroege scene ophadden. Dat verpeste zo enorm de ziel van de ware Black metal liefhebber die Ravn is, dat ze als band besloten alleen nog maar vuige, smerige muziek te maken. En zo geschiedde!

Het zal u dan ook niets verbazen dat we ons op moeten maken voor een krappe 40 minuten “Trve Norwegian Black”. Denk aan Watain en je weet ongeveer wat je te wachten staat. 

Niet dat we heel veel nieuwe dingen gaan horen, nee. Verre van dat zelfs. Je hoort dat ze zoeken naar vernieuwing en afwisseling in hun riffs en tempo’s. Soms bespeur je wat Thrash -achtige stukken, soms neigt het naar old school Death, maar de basis blijft de smerige Black zoals de vorige albums.  

De dubbele bassdrum en heroïsche gitaarriffs rammen snoeihard over het slagveld, en alles in hoog tempo. Je wordt meegezogen in de frontale aanval die de vierkoppige band heeft ingezet. Het straalt pure haat uit en klinkt rete strak. De muzikale stoomwals wordt versterkt door de scheurende vocalen die ijzig en heerlijk fel klinken. Zonder enige vorm van medelijden wordt de vijand overrompeld en met korte metten in de pan gehakt. Zo is de muziek het beste om te omschrijven. 

Er is een aantal keer luisteren nodig om de nummers te onderscheiden en de thematiek te vatten. Het blijft dus niet direct aan je kleven. Als er 1 nummer voor mij persoonlijk uitspringt, is het het 4e nummer Inferior Pathways. Hier zit in het begin een lekkere thematiek in de gitaarriff die herhaaldelijk terugkomt. 

Het album wordt uitgebracht tijdens hun Europese tour die, tezamen met Kampfar en Afsky als support acts, langs de kleinere zalen trekt. Zelf noemen ze het geen concert maar een ritueel. Zin om met vuur en vuile muziek overladen te worden? Eind oktober kun je ze zien in de P60 in Amstelveen en de Muziekgieterij in Maastricht (Samhain Festival). 

Tracklist:

  1. The God Devourer (5:10)
  2. Ash of Ages (5:27)
  3. Shadow Point (3:40)
  4. Inferior Pathways (4:28)
  5. Inner Portal (5:08)
  6. The Vessel and The Storm (5:15)
  7. Obscura (3:44)
  8. Fatalist (5:51)

Related posts

Kingfisher Sky – Feeding The Wolves

1000Mods – Cheat Death

Joy Shannon – An Chailleach