Het is de Oekraïense metalband 1914 nog eens gelukt om een zomertournee te spelen. In het voorjaar lukte dat al voor een korte tour langs voormalige Oostbloklanden, deze zomer was het de beurt aan (overwegend) West-Europa. Maar wel zonder 1914-drummer Rusty, want de administratie geraakte voor hem niet in orde. Oekraïne heeft nood aan soldaten en is daarom streng voor volwassen mannen die het land willen ‘verlaten’. Rusty werd voor deze tour vervangen door Reich van de Oekraïense band Sectorial.
Het concept van deze 1914-zomertournee is dat de band speelt op twee grote festivals – Brutal Assault en Motocultor – en dat de datums er net voor, daartussenin en kort daarna opgevuld worden met clubshows. De Asgaard in Gent (B), was eigenlijk een maatje te klein voor 1914. Op nauwelijks een paar dagen tijd waren alle tickets uitverkocht. De Belgische organisator had gezien dat 1914 na de Asgaard nog een lege plek hadden op de agenda en had voorgesteld dat er twee avonden na elkaar gespeeld zou worden, maar die communicatie was niet tot bij de band geraakt. Jammer, maar dat maakte het concert nog net iets meer memorabel voor wie wel snel een ticket had gekocht. Daarbij ook enkele Fransen en een enkele Nederlander.
De aftrap van de avond werd gegeven door Bokkerijders, een thrash/blackmetalband met soms ook nog wat invloeden van death en misschien nog wel wat genres. We hoorden deze band al bij hun livedebuut als support van Bones in Brugge en inmiddels is er een extra Bokkerijder in de rangen in de vorm van gitarist Wouter (Malism, Evil Shepherd). Die geeft de band niet enkel een vollere en nog meer gelaagde sound, maar legt ook een extra level in dynamiek en agressiviteit. Bokkerijders surft momenteel op een gunstige golf: binnenkort duiken ze de studio in voor hun debuut fullalbum (waarvoor ze ook hun eigen anthem Bokkerijders opnieuw gaan opnemen), dit weekend spelen ze op een festival in Duitsland en later dit jaar doen ze een tournee langs Nederland, Tsjechië en Duitsland met Head of the Baptist, een Belgische band die volgend jaar zowaar mag aantreden op Maryland Deathfest in de Verenigde Staten.
Bokkerijders stond dan ook met veel zelfvertrouwen en charisma op het podium van de Asgaard. De lange instrumentale stukken in de songs zijn speeltechnisch heel uitdagend, maar werden onberispelijk en met veel power gebracht. Zelfs verloren drumstokken of kapotte snaren bij één van de gitaristen beletten niet dat alle tracks keurig werden afgewerkt. De set bestond uit een mix van ‘oud’ werk (The Madness of Mercury, Antikosmic Void Principle, Swords of Gold, …) en drie tracks van het nog op te nemen album: Calcination Pyre, Guillotine en Crush, Kill, Destroy!. Het samengaan van de razende drum- en basgrooves met de puntige agressieve riffs was een feest voor het publiek. Iedereen voor het podium liet zich makkelijk meeslepen op deze trip.
Een leuke opener, maar toch had iedereen een ticket gekocht voor 1914. Twee jaar geleden stond de death/doomband uit Oekraïne nog op Alcatraz (B) en speelden ze twee keer in Nederland. Ze doen heel wat landen aan op deze zomertournee, maar het lijkt gemeend als zanger Dmytro zegt dat België als zijn tweede thuisland aanvoelt. Niet zo verwonderlijk als je weet dat hij het in de lyrics voor 1914 uitsluitend heeft over de Eerste Wereldoorlog, waarvan een belangrijk deel zich heeft afgespeeld op Belgisch grondgebied. Heel wat Belgische fans vinden het uitzonderlijk dat een band van de andere kant van Europa geïnteresseerd is in hun geschiedenis.
Dmytro vertelt halfweg een bijzonder sterk verhaal over zijn band met België. Toen hij als archeoloog werkte in Oekraïne vond hij daar bij toeval tientallen grafzerken van Belgische soldaten, uit de Eerste Wereldoorlog. Die waren afkomstig van een Belgisch regiment dat net voor of bij het begin van de oorlog door de Belgische koning aan de Russische tsaar geschonken werd, ter ondersteuning. Die Belgische soldaten werden ingezet in West-Oekraïne toen de bolsjewieken (de latere communisten) de tsaar verdreven en de macht grepen in Rusland. De nieuwe machthebbers in Rusland hadden de Belgische steuntroepen niet nodig of wilden er niet veel mee te maken hebben. De Belgen konden niet gewoon terug naar hun eigen land, want die toegang lag in gebied dat bezet werd door de Duitse alliantie (de vijand, dus). De Belgen namen dan maar de ‘omweg’ via China, Mongolië en het uiterste puntje van Rusland waar ze overstaken naar Alaska. Dan via Canada naar de Verenigde Staten en als ze dat land helemaal doorkruist hadden, konden ze inschepen voor een tocht over de oceaan naar Frankrijk. Ze maakten blijkbaar nog net het einde van de Eerste Wereldoorlog mee.
Na die geschiedenisles zette 1914 ook nog eens het Belgische volkslied in, wat op flink wat gejuich in de zaal werd onthaald. Uiteraard had Dmytro het ook over de oorlog in zijn land, met twee keer een felle rant tegen het imperialisme van Rusland. Hij bedankte België voor de morele en materiële steun in de oorlog en bij de merch-stand stond een collectebus waarvan Dmytro bezwoer dat de inhoud niet naar liefdadigheid zou gaan, maar rechtstreeks naar de soldaten die tegen de Russen vechten. Het was de hele concertavond druk aan die merch-stand en de collectebus werd bij bijna elke aankoop een paar briefjes zwaarder.
1914 kan weinig verkeerd doen bij het Belgische publiek. Deze veldslag in Gent was voor de Oekraïners bij voorbaat gewonnen, nog voor er een riff gespeeld werd. Toch ging de band er helemaal voor. De setlist bestond uit vijf tracks van hun voorlopig laatste full album Where Fear and Weapons Meet, aangevuld met drie tracks uit The Blind Leading The Blind. De fans in Gent kregen één track meer dan die op Brutal Assault enkele dagen eerder: Corps d’Autos-Canons-Mitrailleuses (A.C.M.). Van toen ze het podium opstapten, ook nog bij de speeches en tot aan de laatste noot was het publiek in Gent super enthousiast. De band beantwoordde dat enthousiasme met een puik gespeelde en intens gebrachte set. Die was voor mij nog net iets te kort. Een bisnummer had er zeker nog bij gekund.
1914 kan je dit jaar nog twee keer aan het werk zien in Nederland: op 21 augustus in Haarlem (Patronaat) en op 22 augustus in Arnhem (Willemeen).