1914 – Where Fear and Weapons Meet

Where Fear and Weapons Meet is het derde studio album van death metal band 1914. Zelf had ik nog nooit van deze band gehoord totdat een vriend van me een van hun albums doorstuurde. Sindsdien ben ik een enorme fan van deze band, dus was het nieuws dat ze een nieuw album uit gaan brengen natuurlijk fantastisch.
Het radio-achtige begin stuk, ”War In” brengt de luisteraar meteen terug naar begin vorige eeuw. Vervolgens horen we een dreunend geluid met herkenbare vocalen. Het tweede nummer op de plaat, ”FN .380 ACP#19074” is precies het soort nummer wat je van deze band zou verwachten. Ondanks dat de lyrics nauwelijks verstaanbaar zijn, is het thema van het album meteen duidelijk. Ik ben sowieso een liefhebber van bands die een oorlogsthema in hun lyrics verwerken.
Het nummer ”Vimy Ridge (In Memory of Flip Konowal)” is hier een goed voorbeeld van. Ingeluid door geluiden die op een slagveld thuishoren, waar vervolgens een ijzersterk geluid achteraan komt. De riff op dit nummer heeft niet alleen death metal, maar ook doom metal elementen. Dit maakt het nummer wat duister, wat goed past bij de tekst die zanger Dmytro Kumar zingt. ”Pillars of Fire (The Battle of Messines)” begint met geweerschoten en een gesprek tussen Duitse soldaten. Dit voegt weer wat extra toe aan het nummer. Ook hier zijn de instrumenten erg sterk en worden er geweerschoten nagebootst door de drummer. Het heeft een industrieel geluid in combinatie met stevige metal.
”Don’t Tread on Me (Harlem Hellfighters)” is weer een compleet ander nummer. De intro van het nummers is typisch Amerikaans, wat de sfeer voor de rest van het nummer al zet. Vooral de drums maken het nummer compleet. Er zit een fijn ritme in wat goed samengaat met het gitaarwerk. ”Coward” heeft een fijn banjo geluid en is wat rustiger. De vocalen zijn hier erg mooi en de tekst is sterk. Ondanks dat dit een vrij simpel nummer is, is het een van mijn favoriete nummers op de plaat.
De sfeer wordt weer duister en de vocalen zijn weer bruut met ”…And a Cross Now Marks His Place”. Wat een geluid! Dat wordt naarmate het nummer opbouwt ook alleen maar beter. Daarna wordt de triomphe gevierd met een heel herkenbaar deuntje. ”Corps d’Autos-Canons-Mitirailleuses (A.C.M.)” heeft naast dat herkenbare deuntje een heel duister geluid, net zoals het voorgaande nummer. De drums zijn wederom goed te horen op de voorgrond. Drummer Rostyslav Potoplyak heeft in ieder geval goed werk geleverd. Over het nummer ”Mitt Gott für Köning und Vaterland” ben ik ook erg te spreken. Alle instrumenten werken hier zo goed samen om een stevig ritme neer te zetten. Vanaf het moment dat de vocalen inzetten is het helemaal feest, dit is zonder twijfel mijn favoriete nummer op het album.
”The Green Fields of France” is het langste nummer op de plaat. Het opent met een doedelzak solo wat een mooie toevoeging is. Nadat we een prachtig doedelzak geluid hebben gehoord gaan we weer terug het slagveld op. De opbouw hebben ze erg mooi gedaan. Het eind van de doedelzak hebben ze goed gevonden, het wordt niet opeens afgekapt en loopt mooi door in het steverige geluid wat de rest van het nummer heeft. Al klinkt de doedelzak nog wel op de achtergrond gedurende het overgroote deel van dit nummer. Tot slot is het weer tijd voor een nummer wat zo uit 1914 gemaakt zou kunnen zijn. Het heeft naast dat typische geluid van muziek uit die tijd ook de geluidkwaliteit van toen (beter kan ik het niet omschrijven). Met ”War Out” is dit album helaas alweer afgelopen en is de cirkel rond. Ik was weer aangenaam verrast door deze fantastische band, mocht je deze band nog niet kennen is dit een zeer goed album om mee te beginnen.