013 mag niet klagen als het gaat om de supportact. The Grand East gooide eerder al hoge ogen tijdens de optredens die de band gaf tijdens de Popronde en vandaag mogen ze zich wederom komen bewijzen. De heren nemen het publiek mee terug naar de jaren ‘60 en ‘70 en gezien het feit dat ook het hoofdprogramma hun inspiratie uit deze periode haalt is dat een fijne combinatie. Rock, blues en een vleugje soul is wat The Grand East laat horen, waarbij er voldoende op het podium te zien valt. Zo probeert de zanger als een priester het publiek te bespelen en zien we een toetsenist die vanachter zijn Hammond conitnu naar adem lijkt te happen. The Grand East slaagt er in om hun half uur optimaal te benutten en zo te laten horen wat er allemaal op hun album Movano Camerata staat. De gedrevenheid van The Grand East en hun heerlijke sound zorgt er voor dat het publiek begint te dansen en op de muziek meeknikt. De Jupiler-zaal is prima opgewarmd!
Na een korte ombouw is het dan ook tijd voor de heren die tegenwoordig Utrecht als thuisbasis hebben verkozen. Normaal gesproken is DeWolff een driemansformatie, maar eerder tijdens deze tour zag Rockportaal ook al dat hier soms van wordt afgeweken. Ook vandaag is DeWolff voorzien van extra muzikanten en achtergrondzangeressen. Dat geeft direct een vollere sound en biedt meer mogelijkheden. DeWolff is tijdens de wintertour bezig om hun album Roux-Ga-Roux onder de aandacht te brengen en ook vandaag klinken er heel wat nummers van deze geweldige plaat, maar ook een oudje zoals Medicine mag niet ontbreken. Van een band zoals DeWolff krijg je simpelweg nooit genoeg. Doordat de band zich keer op keer opnieuw uitvindt blijft er altijd iets om naar te kijken. DeWolff is veel meer dan die drie jongens met een Hammond-orgel die jaren ‘70-muziek spelen. Naast de psychedelische rock heeft men zich ook in de blues en soul verdiept. Met zo’n goede muzikanten in je band is er ook veel meer mogelijk en weet men het voor het publiek ook weer spannend te houden.
De Jupiler-zaal in Tilburg reageert dolenthousiast op de kunsten van DeWolff en ziet dat de band de afgelopen tijd niet heeft stilgezeten. Er prijken nieuwe nummers op de setlist, waarvan Double Crossing Man het eerste wapenfeit is. Ze geven aan bezig te zijn in de studio en er dus mogelijk nieuw materiaal van de heren te verwachten valt. Zouden de nieuwe nummers ook zo’n geweldige uitvoeringen krijgen zoals Satilla No. 3 en het soulvolle Black Cat Woman? DeWolff weet wel hoe ze een tent op zijn kop kunnen zetten en dan moet het hoogtepunt Outta Step nog komen. Wederom een nieuw nummer, wat graag nog een tijdje op de setlist mag blijven staan. Ook DeWolff is het niet ontgaan dat Amerika een nieuwe president heeft en uit protest hebben ze Deceit and Woo geschreven. Zo ziet 013 dat het rrio dus continu bezig is met nieuwe dingen. Horen we dan tegenwoordig veel minder het Hammond terugkomen? Nee hoor, ondanks de vernieuwingen die DeWolff ondergaat blijven ze wel hun instrumentarium trouw. Robin Piso mag klassieker Don’t You Go Up The Sky heerlijk lang inluiden vanachter zijn geliefde orgel.
De gebroeders van de Poel en consorten verlaten na ruim een uur het podium en het duurt even voordat DeWolff terugkeert. Trots vertellen ze over het 10-jarig jubileum wat er aan komt en dat de mannen een kalender hebben uitgebracht met foto’s. Ook hebben ze van fans uit Stuttgart een grote fles bier gekregen die wordt gedeeld met de voorste rijen van de zaal. DeWolff viert graag samen feest en het muzikale partijtje wordt met een geweldige versie van Love Dimension afgemaakt. Alle registers gaan nog eenmaal open om 013 in extase achter te laten. DeWolff flikt het weer en Rockportaal kijkt dan ook graag uit naar een volgende keer!