De vier nummers op de EP, waarin Skratch The Surface in lijkt te grossieren, zijn vooral gitaar georiënteerde composities. In de basis dan, want in alles staat het gitaargeluid van Mark Johnston ten dienste van de muziek en is van egogepingel geen sprake. Drummer Stephen Brown zorgt daarbij samen met Chris Cassidy voor een verdere uitbouwing van een stevig rock/metalgeluid. Ryan McManus is dan tenslotte misschien wel het Ierse antwoord op James Hetfield. Vooral in Haunted komt dit sterk naar voren. Het nummer By Any Means is een duidelijk bewijs dat 7 Days Dead zich laat beïnvloeden door diverse metalstijlen. Op alle gebieden van zang en muziek ligt er in het nummer voldoende variatie. Met Come Undone gaan ze nog een stapje verder. Een introvert gitaarintro vervalt in een pompend drumritme of weer terug te komen naar de oorsprong van het nummer. De zang- en gitaarpartij bouwen een spanning op die al gauw een kleine uitbarsting kent. Dat gebeurt nog een keer om daarna in een beukend ritme door te blijven pompen. De krachtige productie van de nummers blijft uit de speakers knallen. Eerdergenoemd Haunted is het meest snelle nummer van deze EP waar thrashinvloeden verweven worden met het Ierse rockgeluid. Voor het eerst komt een solo van Mark Johnston naar de voorgrond om daarna weer te vervallen in dat scheurende geluid waarbij de zaagafdeling van de Gamma jaloers op zou zijn.
Vier nummers is misschien wat weinig om voorspellingen te doen rond deze Ierse band. Dat er potentie in deze jongens schuilt is al wel duidelijk. Ze zijn gretig en dat merk je. Zeker even luisteren.