Het Ekbom-syndroom is een ziektebeeld waarbij je denkt dat er parasieten en beestjes in en op je huid leven. Onder de huid kruipen doet de Franse band Benighted al zo’n vijfentwintig jaar. De extreem brute deathgrind is naargeestig, choquerend en grof. Precies wat we graag zien als het op deze stijl extreme metal aankomt! De formule is al jaren duidelijk; een mix van brute, best technische death metal en met pigsquals overladen grindcore gekte. Volgt Ekbom hetzelfde recept of kunnen we het experiment verwachten?
Het antwoord op die laatste vraag zal ik vast beantwoorden. Ekbom brengt je Benighted zoals Benighted bedoeld is. Op deze plaat wijkt het gezelschap weinig af van het eerder gebaande pad. Deze jongste telg past zonder moeite naast voorgaande platen Necrobreed (2017) en Obscene Repressed (2020). Niks nieuws onder de zon dus, maar dat maakt bij een band als deze bar weinig uit. Luister bijvoorbeeld eens naar de prachtige ophoping van gravity blasts en compleet geschifte vocals op Nothing Left to Fear, met een prachtige gastrol voor Oliver Rae Aleron van het Canadese Archspire. Het nummer kent een bijzonder aanstekelijk meezingbaar refrein; iets waar de band zich op eerder werk al vaker van bediende. Heerlijk gitaarwerk is dan weer te vinden op Le Vice Des Entrailles, waarbij de band moeiteloos switcht van blackened death metal naar hardcore en grindcore, soms zelfs binnen dezelfde riff.
Het titelnummer geeft alle ruimte aan de zieke, geschifte strot van brulboei Julien Truchan. Daarnaast schittert Kevin Paradis, de man achter de drumkit, het complete album. Op een nummer als Metastasis laat hij horen over het complete arsenaal te beschikken. Blasts en dubbele bas die bijna sneller dan het licht lijken, langzame loodzware grooves, bijna progressieve breaks en knap genoeg altijd in dienst van het nummer. Zonder twijfel een van de beste extreme metal drummers ter wereld op dit moment. Emmanuel Dalle doet op deze track ook een keurige duit in het zakje met een waanzinnig gave gitaarsolo. Het musiceren zit bij deze Fransen wel snor en dat maakt Ekbom een plaat die zowel voor de liefhebber van extreem bruut als van extreem technisch genieten is.
Eigenlijk is er niet zo gek veel te vertellen over deze plaat. Het is een logisch, snoeihard en kwalitatief sterk vervolg op de voorgangers. Vond je de band te heftig of te extreem? Dan kun je ook dit album gerust met een ruime boog voorbijlopen. Even terugschakelen of het wat rustiger aan doen behoort namelijk niet tot de mogelijkheden voor Truchan en de zijnen. Fans van Benighted, zoals ondergetekende, zullen echter volledig in hun nopjes zijn met deze kwaliteitsschijf. Eind dit jaar komt de band samen met Baest en Coffin Feeder naar Nederland. Ik zal er in ieder geval weer bij zijn en hoop ten zeerste op wat Ekbom in de setlist. Nummers als Scapegoat of het eerder genoemde Nothing Left to Fear zijn namelijk extreem geschikt voor het live domein en komen in ‘het eggie’ wellicht zelfs nóg beter uit de verf.