Hoe kan je de zondag avond beter benutten dan een concert te bezoeken? Dat deze avond wat later begint dan de meeste concerten is in dit geval niet erg door de vrije maandag die erop volgt. Dat men er zin in heeft is al te zien aan de lange rij voor de deur van de AFAS. Iedereen is klaar voor een feestje.
Nadat de zaal al redelijk vol begint te lopen is het tijd voor de opener van de avond, Kid Bookie, om het spits af te bijten. Zijn rap en screams waren erg goed, hoewel zijn zang wat minder uit de verf kwam. Ondanks dat het publiek nog rustig blijft, reageren ze wel enthousiast op zijn optreden. Kid Bookie geeft een shout out naar Slipknot en Corey Taylor voor “Stuck in My Ways”, hoewel Corey deze keer niet aanwezig was om het nummer met hem te zingen. Het einde van “Love Me When You’re Angry” word aangevuld met een zaal vol opgelichte telefoons en een enkele aansteker. Hoewel er weinig showelementen zijn, weet Kid Bookie zich te bewijzen als een aardige opener. Bij “You Only See” zit hij helaas een paar keer naast de toon, maar dat mocht de pret niet drukken. Na de show deelt hij zelf de setlists uit aan het publiek, wat zorgt voor een persoonlijke touch. Al met al is Kid Bookie een veelbelovende artiest die het publiek weet te vermaken en op te warmen voor de volgende bands.
Na een change over is het tijd voor Set It Off om het podium te betreden en de zaal te vermaken. Set It Off zet een energieke show neer ondanks enkele technische problemen. In het begin stond de zang wat zacht in de mix, maar dit werd later gelukkig beter. De band straalt duidelijk plezier uit en het publiek doet enthousiast mee. Er zijn duidelijk een aantal fans aanwezig die de band goed kennen. Set It Off weet het energieniveau hoog te houden en zorgt voor een opzwepende sfeer in de zaal. Tijdens het nummer “Evil People” vraagt de zanger om een moshpit en het publiek reageert enthousiast, zelfs resulterend in een wall of death. De band speelt een cover van Linkin Park, namelijk het nummer “Point of Authority”, wat goed ontvangen word door het publiek. Ondanks wat technische problemen met de microfoon en een tikkend geluid door de speakers, weet Set It Off het publiek te blijven hypen met hun afwisselende setlist. Bij “Killer in the Mirror” vraagt de zanger om een eenden knuffel uit het publiek, waarmee hij even danst voordat hij hem teruggooit. Er volgt nog een wall of death bij “Win Win” en ondanks nog wat microfoonwissels en een valpartij in het publiek, blijft de band professioneel en betrokken. Set It Off sluit hun set af met “Punching Bag”, wat resulteert in een knallende afsluiter met een circlepit. Al met al is Set It Off een uitstekende support band voor I Prevail.
Eindelijk is het tijd voor de band waar de meeste mensen de hele avond al op gewacht hebben: I Prevail. De band geeft een onvergetelijke show waarbij ze het publiek van begin tot eind wisten te entertainen. Tijdens het eerste nummer “There’s Fear In Letting Go” laat de band de muziek stilvallen zodat het publiek kon meezingen, wat meteen liet zien hoe goed de zaal voorbereid was op de show. De sfeer zit er meteen goed in met een wall of death en indrukwekkende visuals op het podium. Helaas was Brian (clean vocals) afwezig vanwege een operatie aan zijn stembanden, maar Dylan (gitarist) heeft zichzelf bewezen als een waardige vervanger. Voor de show begon was er een video te zien over een persoon die verteld over het einde van de wereld zoals we deze kennen. Het vervolg op deze video komt een aantal keer terug wat zorgt voor een samenhangend geheel. Dat men zin had in een feestje bleek uit de kolkende massa die ontstaat bij nummers als “Body Bag” en “Bad Things”. Daarnaast wordt de cover van Taylor Swift, “Blank Space”, goed ontvangen. Met nummers als “Deep End” en “Breaking Down” was er ook wat ruimte voor rust in de set. De afwisseling was erg prettig. Bij “Breaking Down” word nog gesproken over depressie en verslaving en dat je nooit alleen bent. Zulke momenten blijven mooi om te zien in een zaal vol muziek liefhebbers.
In scherp contrast tot zulke mooie momenten waren er twee mensen in het publiek die met opgelichte dildo’s stonden te zwaaien. Hierdoor raakt de zanger zijn gedachtegang even kwijt maar iedereen kon er goed om lachen, inclusief de band zelf. Bij “Judgement Day” vraagt de zanger om de grootste circlepit die hij deze tour gezien heeft. Hiervoor wijst hij zelfs een “pitverantwoordelijke” aan. De zaal stelt niet teleur en een behoorlijke circlepit was het resultaat. Uiteraard is er ook nog ruimte voor de hit “Hurricane” richting het einde van de set. Ook dit wat rustigere nummer paste mooi binnen de set. De avond eindigt met een knal, waarbij de band terugkomt voor “Bow Down” en “Gasoline”. Bij het laatste nummer ontstond een laatste enorme cirkel pit, wat zorgt voor een spectaculaire afsluiting van een geweldige show. I Prevail wist het publiek te raken en liet zien waarom ze zo geliefd zijn bij hun fans. Speciaal voor jullie, de lezer, hebben we een “wall of death counter” meegenomen. Tijdens I Prevail werden namelijk 11 walls of death geteld. In een setlist bestaande uit 15 nummers, is dat zeer zeker een goede score. De moshpits, circlepits en andere activiteiten zijn helaas niet geteld omdat dat er simpelweg te veel waren.
Na afloop is er een georganiseerde after party waarbij de heren van Changing Tides nog een paar nummers mochten spelen. Deze Tilburgse band weet het feestje goed door te zetten. Het publiek wat erop afgekomen is, heeft nog wel zin in wat muziek en heeft nog genoeg energie over voor een paar moves. Met een strakke set, ongelofelijk veel energie en een gast optreden van Yannick Walters is dit een goede afsluiter van een onvergetelijke avond.
Foto’s I Prevail door: Dian van den Heuvel
Foto Changing Tides door: Evy Wisse
