Met slechts zes nummers, waarvan één een intro, is World In Flames met recht een mini-album te noemen. Feit is wel dat alles wat Jerome Reuters op dit moment aanraakt in goud veranderd. De vijf nummers zijn namelijk stuk voor stuk pareltjes. Waar er op drie nummers vooral zijn dark ambient invloed te bespeuren is keren de andere twee nummers (Eagle Wings en Todo Es Nada) zich vooral op zijn andere grote invloed, darkfolk. Het experiment laat Rome deze keer achterwege. De kwaliteit en de kunst van het schrijven van een uitstekend liedje blijft. Waar darkfolk nog wel eens ingeslapen lijkt te zijn komt Rome met diepere lagen gecreëerd door verschillende muziekinstrumenten. De basis van alles blijft de aangename stem van Jerome. Alleen het dark ambient slotstuk en tevens titelnummer moet zijn markante stem missen. Het nummer herinnert aan zijn tijd bij Cold Meat Industry. First We Take Berlin is in alles een Rome klassieker. Erg mooi opgebouwd. Het refrein en de melodie tijdens het refrein blijven direct in je hoofd meezingen. Submission gaat in diezelfde sfeer verder. De vaart is er iets meer uit maar de boodschap des te helderder. Met World In Flames maakt Rome een perfect passend muzikaal statement over de huidige roerige tijd.