The Offspring was één van die bands die ineens mega populair werden toen punkrock ineens mainstream ging in de nineties. Toen die populariteit weer voorbij was ging de band onverdroten door met het releasen van albums. Helaas werd die spontane energie van de eerste albums nooit meer geëvenaard en wisten ze zich, in tegenstelling tot tijds- en genre genoten Green Day niet her uit te vinden. Spoiler: ook niet op de dit album.
Op het eerste nummer Looking Out For 1 doet de band een poging tot wat meer experiment met wat vreemde, creatief bedoelde zanglijnen die niet lekker uit de verf komen op. Dan is het snelle Light It Up met wat leuke gang vocals meer wat we verwachten van de band. Op The Fall Guy klinkt de stem van Dexter Holland ouderwets krachtig zoals we al even niet meer gehoord hebben. Make It All Right is een beetje meer poppy en doet wat denken aan power pop bands als Fountains Of Wayne en wat aan Blink-182. Ok But This Is the Last Time heeft ook een beetje meer die pop vibe en doet me denken aan bands als Feeder. Truth In Fiction is dan weer zo’n typische uptempo Offspring knaller zoals we ze het liefst horen. Het heeft ook wel wat van een Bad Religion sound. Mijn favoriete nummer van het album. Come To Brazil doet me even denken aan de jaren tachtig met een lange gitaarsolo maar heeft ook wat thrash metal elementjes. Get Some heeft een bijzonder hardrock riffje als basis. Hanging By A Thread bouwt lekker op en is ook een aardig nummer. You Can’t Get From Here klinkt bijzonder catchy en heeft ook weer die Bad Religion vibes.
Zeker geen slecht album. Sterker nog, wel één van hun betere albums de laatste tijd. De urgentie en rauwe energie van de begintijd mogen niet gehaald worden, onverdienstelijk is het niet. We hoeven The Offspring nog niet af te schrijven.