Op deze mooie nazomerse dag zal Amsterdam ondergedompeld worden in een mysterieus sjamanistisch ritueel door niemand anders dan de band Heilung. In een uitverkochte AFAS Live zullen zij, samen met de opener en special guest Zeal and Ardor, de gasten een mooie avond bezorgen. Rond 19:45 was het tijd voor Zeal and Ardor om het spits af te bijten.
De Zwitserse band, bestaande uit zes leden, kwam met één duidelijke missie: de setlist met volle overgave spelen. De sfeer werd versterkt door veel tegenlicht, wat het optreden een mysterieuze uitstraling gaf. De outfits van de bandleden droegen bij aan deze mystiek, waardoor het publiek zich in een andere wereld waande.
De muziek van Zeal and Ardor is moeilijk te categoriseren; het beweegt soepel van het ene genre naar het andere zonder dat het storend aanvoelt. Dit maakt hun geluid uniek en intrigerend. De leadvocalist, die gebruikmaakt van twee microfoons – één voor de krachtige grunts en één voor de heldere zang – zorgde ervoor dat de grunts bijzonder goed tot hun recht kwamen. Of twee microfoons nu als ‘valsspelen’ kan worden beschouwd, laat ik in het midden, maar het resultaat was onmiskenbaar indrukwekkend.
De lichtshow was een ander hoogtepunt van de avond. De band zelf maakt weinig show, hoewel dat bij de muziek ook niet echt verwacht wordt. Het licht ondersteunde de muziek perfect en zorgde voor een strak geheel dat de aandacht van het publiek vasthield. Hoewel de vocals niet altijd even zuiver waren, was de energie van de band aanstekelijk. Na het derde nummer nam de leadvocalist even de tijd om met het publiek te praten, waarbij hij bescheiden opmerkte: “I’m not great at speeches, so here’s more music.” Dit gaf een persoonlijke touch aan het optreden.
Helaas werd de show richting het einde even stilgelegd omdat er iemand in het publiek onwel was geworden. Na deze korte onderbreking vervolgden ze hun set met het laatste nummer, “Clawing Out”, wat de avond op een krachtige manier afsloot.
De setlist bevatte een mix van hun bekendste nummers, waaronder “The Bird, the Lion and the Wildkin,” “Götterdämmerung,” en “Devil Is Fine”. Hiermee is ook duidelijk te zien dat niet alleen het nieuwere werk van het album GREIF (2022) maar ook wat ouder werk gespeeld werd. Elk nummer droeg bij aan de opbouw van de show, waarbij de band het publiek meenam op een muzikale reis die zowel emotioneel als energiek was.
Na het optreden was de zaal meer dan klaar voor de hoofdact: Heilung. De band bestaat officieel uit drie leden uit Denemarken, Noorwegen en Duitsland. Op het podium staan ze echter met veel meer, waarin iedereen een eigen rol vervuld.
Het podium is voor Heilung helemaal omgebouwd tot een soort bos waarbinnen een ritueel plaats zal vinden. Het optreden begint met een indrukwekkend openingsritueel, waarbij de bandleden en een hoop figuranten (bij gebrek aan een beter woord) in een kring staan en een soort gebed opnoemden. Dit zet meteen de sfeer die je van een band als Heilung mag verwachten. Na een aantal krachtige blaasnoten van de hoorn word het concert officieel geopend.
Het podium is prachtig aangekleed, met elementen die de sfeer van een oud sjamanistisch ritueel perfect weten te vangen. De visuele presentatie is adembenemend en draagt bij aan de algehele ervaring. De combinatie van de indrukwekkende decoraties en de krachtige drums zorgen ervoor dat het publiek in een soort trance wordt gebracht. De ritmische beats lijken de ruimte te vullen en nemen ons mee naar een andere tijd en plaats.
Instrumentaal gezien valt er niet veel op te merken, maar dat is ook niet wat je van een Heilung-show mag verwachten. De kracht van hun muziek ligt in de atmosfeer die ze creëren, en dat doen ze met verve. De vele geluiden en klanken laten je echt geloven dat je deel uitmaakt van een oud ritueel, en het publiek reageerd enthousiast op de verschillende momenten in de show. Bij het derde nummer, “Alfadhirhaiti”, bijvoorbeeld, doen velen mee met het wolvengehuil, wat de verbinding tussen de band en het publiek alleen maar versterkt.
De eerder benoemde “figuranten” spelen een belangrijke rol door de show heen, zo komen ze bijvoorbeeld als Germaanse soldaten het podium op. Deze soldaten worden als het ware door een shamaan gezegend terwijl ze een soort koor vormen voor de achtergrond vocalen.
Vocaal gezien levert Heilung een knap staaltje werk af. Hoewel veel van de zang uit klanken bestaat, is het de emotie en de kracht die door de stemmen heen klinkt die echt indruk maakt. De combinatie van deze vocale elementen met de theatrale presentatie zorgt ervoor dat op elk punt gescoord werd.
Dit concert was het laatste van de tour, en de setlist is een prachtige afspiegeling van hun muzikale reis. Van “Opening Ceremony” tot “Closing Ceremony”, elke track draagt bij aan de algehele ervaring en liet het publiek verlangen naar meer. Bekendere nummers zoals “Krigsgaldr” en “Hakkerskaldyr” mochten uiteraard niet ontbreken. Tijdens de show waan je je echt in een ritueel, van begin tot eind. Alles lijkt spontaan, maar op sommige momenten zie je duidelijk hoeveel tijd en werk overal in gestoken is en hoe minutieus alles uitgewerkt is.
Al met al is het optreden van Heilung een onvergetelijke ervaring die je niet snel zult vergeten. De combinatie van ritueel, muziek en visuele pracht maken het tot een magische avond die ons terugvoerde naar een tijd waarin de verbinding met de natuur en het verleden centraal stond. Een absolute aanrader voor iedereen die op zoek is naar iets unieks en meeslepends!
Foto’s door: Evy Wisse
