Op het nieuwe album van de band rond Cesar Zuiderwijk (Golden Earring) en Mario Goossens (Triggerfinger) wordt een nieuwe muzikale koers gevaren.
Een nieuw album met een nieuw geluid en een nieuwe bezetting. Gitarist Fabio Canini is gebleven, zanger/gitarist Peter Shoulder heeft de formatie verlaten en daarvoor in de plaats zijn zanger/gitarist Jan Bas en bassist Bas Soetens in de plaats gekomen. Het kwartet is nu een vijftal en aan de muzikale omlijsting is een bas toegevoegd.
De nummers zijn poppier en minder ruig dan op het debuutalbum, het is even wennen bij de eerste keer luisteren. Het sterke punt is wel dat het album langzaam groeit als je het een paar keer luistert. Was er op et eerste album sprake van een overvloed van invloeden vanuit de jaren zeventig, op Changing Colours horen we ook invloeden uit de jaren tachtig en negentig.
Het album opent met Never Alone, een rustig nummer om even ‘in te komen’. Her gaat over eenzaamheid, ondanks dat de zon schijnt blijft het donker. Maar die eenzaamheid is er niet in de zelf gecreëerde wereld in de gedachten van de zanger. Tightrope Dancer is van een ander kaliber, een lekker in het gehoor liggend nummer verhalend over het zorgvuldig afwegen van het uiten van je emoties. Fijn gitaarwerk en een ronkende bas zorgen voor een aangename melodielijn. Een nummer dat je na twee of drie keer horen zeker mee kunt zingen.
Haast vanzelfsprekend zetten beide drummers een nadrukkelijk stempel met het korte intermezzo Muffled Drums dat nog geen minuut duurt. Ongetwijfeld zal het live verder uitgewerkt worden zoals voorheen het live uitgevoerde WWW dat een waar spektakelstuk bleek tijdens de vorige toer.
Frozen Memories is een emotioneel gezongen nummer, een terugblik naar het verleden van lang geleden. Square The Circle en The Last Time moeten zeker nog even genoemd worden, nummers waarop het iets ruiger en sneller gaat. Zo weet de band een goede balans te vinden tussen de dertien nieuwe nummers.
Tekstueel zit het helemaal goed met dit album. Maar ook muzikaal zit het sterk in elkaar, de toevoeging van een bassist aan de formatie is zeker geen verkeerde keuze geweest. De nummers krijgen een extra laag hierdoor. Dubbele gitaren, dubbele drums en één bas zorgen voor een solide muzikale basis van dit nieuwe album. Dit album hoort zeker in diverse lijstjes thuis en dan is er ook nog het vooruitzicht om de vijf mannen live te zien op diverse podia in Nederland en België. Een absolute aanrader!
Sloper – Changing Colours
427
vorig bericht