Kat Von D is een beetje een alternatief icoon. Dat wil zeggen, ze maakte tattoos, donkere kleding en gothic looks bekend bij een groter publiek via o.a. haar boek en TV-werk. Ze had relaties met bekende mensen uit de tattoo en rock wereld en is te zien in diverse videoclips van rock- en metalbands. Daarnaast zette ze een succesvolle make-up lijn op. Met zo’n staat van dienst zijn we dan natuurlijk wel nieuwsgierig als ze een nieuwe plaat uitbrengt. Niet haar eerste trouwens, in 2021 bracht ze al Love Made Me Do It uit.
De albumtitel verwijst naar het gelijknamige boek van Jean Gorge. Voor dit album werkte Kat samen met vermaarde songwriters als Shep Solomon (Enrique Iglesias, Kelly Clarkson, Natalie Imbruglia, etc) and Fernando Garibay (Lady Gaga, Bruno Mars, en Kylie Minogue). Als je naar die namen kijkt heb je vast al door dat geen rock ‘n’ roll plaat is geworden. Dit neigt zeker naar popmuziek, maar dan met een dikke eighties invloed en referenties naar new wave. Dus een updated versie van Echo & The Bunnymen, New Order, The Cure en dat soort bands. Gothic disco, aldus de promotionele tekst bij deze plaat. Op zich niet gek gezegd. Het wat donkere sfeertje maakt deze popdeuntjes zeker beter genietbaar. Kat’s stem klinkt zeker niet onaardig. Er zit een zekere warmte in die prima samengaat met de dansbare beats. In die zin horen we zeker wel terug dat Kat in het verleden gewerkt heeft met vocal coach Ken Tamplin.
Ik zie een nummer als Vampire Love wel een hitje worden in de gothic scene. Set Myself On Fire met gastvocalen van Ferras klinkt gewoon als een dijk van een Killing Joke nummer. Arch Enemy’s Alissa White-Gluz zorgt met haar rauwe gastvocalen voor wat alternative credibility op I Am A Machine. Die cover van All By Myself had ze beter niet kunnen doen. Het is onmogelijk om dat pathetische nummer te coveren zonder dat het als parodie klinkt.
Geen onaardige plaat voor liefhebbers van duistere popmuziek of mensen die zoeken naar een geliktere versie van eerder genoemde eighties acts.