De gemiddelde metalhead kan zich vandaag uitstekend vermaken in Eindhoven. Terwijl Dynamo Batushka, Vltimas en God Dethroned heeft geprogrammeerd, biedt de Effenaar een aantrekkelijk alternatief met optredens van Alien Ant Farm, CKY en The Treatment. Ik besluit naar de Effenaar te gaan, mede omdat ik dankzij Alien Ant Farm’s cover van Smooth Criminal ooit in aanraking ben gekomen met het metalgenre. Geen van deze bands heb ik eerder live gezien, dus ik laat mij verrassen vanavond.
The Treatment heeft de eer om de avond te openen. Hoewel hun Britse hardrock weinig raakvlakken vertoont met de andere bands op het programma, weten ze toch een enthousiast publiek voor zich te winnen. De muziek is pakkend, herkenbaar en uitnodigend om mee te zingen, iets dat regelmatig gebeurt tijdens de aanstekelijke refreinen. Frontman Tom Rampton ontpopt zich tot een ware showman, die steeds weer de interactie met het publiek zoekt. Daarbij maken zijn loepzuivere hoge noten indruk. Toch ligt de strakke gitaartandem van Tagore en Tao Grey dichter bij mijn hart; de heren leveren feilloze solo’s af en hebben verrassend interessante riffs geschreven binnen het overvolle hardrock-genre. Hoewel het nog niet heel druk is, genieten de aanwezigen van een robuuste hard- en glamrockshow. The Treatment verlaat het podium na een half uur, ongetwijfeld met een paar nieuwe fans op zak.
Niet veel later maakt CKY zijn opwachting, met een volledig andere sound: alternatieve metal in combinatie met post-grunge. De band, aangevoerd door Margera en Ginsburg, viert met live-bassist Ronnie Elvis James aan hun zijde het 25-jarig jubileum. De krachtige instrumentale klanken vullen de Effenaar, waarbij vooral de nu-metal elementen in het gitaarwerk opvallen. De rauwe zang voegt zich goed in het geheel, al blijft deze door zijn binnensmondse articulatie soms lastig te verstaan. Het publiek stoort zich er echter niet aan en is vooral bezig met feestvieren. Teksten worden luidkeels meegezongen en het enthousiasme vertaalt zich in geklap en beweging.
Chad blijkt een toegankelijke frontman die de tijd neemt om met het publiek te praten en niet schuwt om het gesprek aan te gaan met zijn fans. Hij laat weten dat CKY één nummer heeft dat iedereen zou moeten kennen, ofwel omdat ze fan zijn van de band, of door hun liefde voor Tony Hawk Pro Skater. Het merendeel van de aanwezigen weet precies wat dit betekent: tijd voor 96 Quite Bitter Beings. De iconische riff staat in het collectieve geheugen van de fans gegrift en het nummer is dan ook het hoogtepunt van hun optreden.
De afsluiter van de avond is Alien Ant Farm, geheel terecht de headliner. De band brak internationaal door met albums als Greatest Hits en vooral Anthology. Hoewel hun populariteit sindsdien enigszins is afgenomen, blijven ze interessante platen vol alternatieve metal maken. Dit jaar verscheen namelijk het prettige mAntras, waarvan we vanavond enkele nummers te horen krijgen. Maar eerst gaan we terug naar de gloriedagen met Courage, gevolgd door Movies. Wat meteen opvalt, is dat backing vocalist Anaya enigszins weggestopt staat in de hoek van het podium, maar desondanks meer energie uitstraalt dan frontman Dryden. De mannen vullen elkaar echter goed aan. De nieuwere nummers zoals Fade en Wish zijn toegankelijker, maar bevatten genoeg funk, waardoor ze zich kunnen meten aan het oude werk.
Alien Ant Farm roept bij mij associaties op met Intwine (of andersom natuurlijk) en dat doet mij deugd. Na elk nummer zoekt de band de interactie met het publiek op, maar ze houden het tempo erin, vastbesloten om zoveel mogelijk muziek te spelen. De vreugde straalt van de bandleden af, vooral van bassist Tim, die met zijn artistieke spel en extravagante houding het podium domineert. De nummers van Anthology krijgen de meeste bijval van het publiek, maar ook afsluiter Goodbye wordt voorzien van een moshpit. Uiteraard weet iedereen dat dit niet het échte einde is. Hun bekendste nummers is de coveruitvoering van Michael Jackson’s Smooth Criminal en dat is een slim einde. Zowel het origineel als deze versie hebben beiden een legendarische status en zorgt ervoor dat de avond op spectaculaire wijze wordt afgesloten. Een beter einde had ik me niet kunnen voorstellen bij Alien Ant Farm.
Foto’s: Charlotte Grips Fotografie