Skroetbalg begon een beetje als geintje in de corona periode. De combinatie van geestige teksten in het Drents en punkrock bleek een zeer geslaagde. Het succes van deze band zet zich voort, niet in de laatste plaats door hun sterke nieuwe album, Geen Toeval. Reden voor ons om eens te praten met frontman Sander Broersma.
Jullie hebben echt heel leuke merch. In alles wat jullie doen lijkt een soort doordachte simpelheid te zitten. Kun je er iets over vertellen, hoezeer is er over nagedacht en hoeveel gewoon spontaniteit?
Ik denk dat dat wel een rake vraag is. Er is eigenlijk niet zoveel wat wij zomaar doen. Het is inderdaad de kunst om het eruit te laten zien alsof dat wel zo is. Heel veel dingen doen we, omdat we het leuk vinden, omdat we het mooi vinden, maar alles wat we naar buiten brengen, of het nou merch is, of het nou een album cover is, of als het nou simpelweg een social media post is, er is overal over nagedacht. Voor Skroetbalg hebben wij een plan en we hebben een bepaald bandbreedte van wat we doen qua muziek, qua uitingen, hoe de dingen eruitzien en we waken er altijd voor dat alles wat we doen binnen die bandbreedte is. Dat is eigenlijk een beetje het idee van het concept. Dit is wat we doen en alles daartussen is ons speelveld en we waken ervoor dat dat ook zo blijft. En qua merch, heel veel ideeën voor de merch ontstaan gewoon omdat we gezellig met elkaar of in de bus zitten, of bij ons in de WhatsApp groep. Iemand heeft een idee en daar mijmeren we dan even over met elkaar. Maar er is altijd over nagedacht. Er is altijd een haakje naar iets, naar een andere band, of iets wat we leuk vinden, of iets wat relevant is voor ons of voor ons achterban, waardoor het altijd aanspreekt voor de mensen die ons wat in de gaten houden, of dat het opvalt. Dus dat is doordachte simpelheid.
Daarin doen jullie me wel denken ook aan Fleddy Melculy.
Wij kennen die band wel een beetje. Ik heb ook best wel vaak contact met frontman Jeroen. En eigenlijk vind ik het heel gaaf hoe zij ook de dingen doen. Dat er altijd wat herkenbaarheid in zit. Er zit altijd een knipoog in. En als je een beetje graaft, zit er ook altijd wel een laagje onder, die je niet expliciet er meteen uithaalt. Maar als je er een klein beetje wat in verdiept, dan zit er wat in. Ik schilder onszelf ook altijd af. Ja, we zingen over zuipen en vechten. En van een afstandje gekeken is dat ook zo. We zingen ook inderdaad heel veel over het feestje, over het leven, over wat je tijdens het leven kan of zou moeten doen. Maar eigenlijk hebben we hier en daar ook best nog wel wat anders te vertellen dan datgene hoe we het eruit laten zien. En dat kan ook voor iedereen weer anders zijn. Als jij bij onze show bent voor het feestje, en daarvoor zijn onze shows, dat is allemaal prima. En als je onze muziek luistert omdat je het gewoon leuk of grappig vindt is dat goed. Maar we krijgen ook berichten van mensen die zeggen dat sommige nummers meer bij ze doen. Maar wat ik echt oprecht kan waarderen, en dat is misschien ook een beetje mijn achtergrond, vanuit de banen die ik heb of gehad heb is goede marketing.
Het marketingconcept werkt duidelijk prima.
Ik ben echt een ontzettende sucker voor goede marketing. Ik wil daar volledig in trappen. Dus als een band een goed concept heeft, dan hoef ik niet eens de muziek zo geweldig te vinden. Maar dan begrijp ik het en dan voel ik het. En dat vind ik gewoon gaaf. En ik vind het zelf ook heel belangrijk dat we met Skroetbalg onze shit ook gewoon goed voor elkaar hebben op dat gebied. En wat ik net ook al zei, we hebben een concept en we hebben een plan. En we bewaken de bandbreedte van het concept en het plan. Het is ook een beetje herkenbaarheid wat je daarmee creëert. Dus we hebben bijvoorbeeld altijd onze apparatuur bij ons. Dat is echt niet omdat we niet op andere apparatuur willen spelen. Maar ik heb een gitaar stack, dubbele Marshall kasten, met in plaats van de Marshall letters Skroetbalg en Drenthe. Die heb ik elke van de 108 shows die we gedaan hebben, bij me gehad. En we hebben altijd onze zelfde apparatuur, dat is een bepaalde herkenbaarheid die je daarmee creëert. We hebben ook altijd een backdrop. De eerste shows hadden we altijd een oude Drentse vlag als backdrop. Daar hebben wij toen een ontwerp van laten maken met de Drentse vlag, maar dan met Skroetbalg en Drenthe erbij ook. En we hebben nu voor deze ronde shows, na de release van onze nieuwe plaat, Geen Toeval, weer een nieuwe backdrop laten maken. Die gaat gewoon altijd mee. Dat is puur om dat houvast en herkenbaarheid te creëren voor jezelf als band. Ja, die consistentie is belangrijk.
Op het mooie Wikipedia stond dat jullie zelf al zeggen geen boerenrock te spelen. Ik denk dat dat helemaal correct is.
Kijk, boerenrock is wezenlijk ook andere muziek. Dat is meer een beetje bluesrock, rock’n’roll. Rock’n’roll in bluesschema’s en dat soort zaken. Bij boerenrock denk ik aan bands die ook qua thematiek in de hoek van de boeren, het platteland en dat soort zaken zitten. Het enige wat wij met het platteland te maken hebben, is dat wij het zingen in een dialect wat doorgaans op het platteland gesproken wordt. Dat is eigenlijk de enige overeenkomst. Het is ook niet zo dat wij ons distantiëren van bepaalde genres. Maar nee, we spelen geen boerenrock. We kunnen het niet, we willen het niet, het is gewoon niet wat we doen. We zijn ook geen jazzband, weet je. Alleen is dat minder obvious om te denken van ons. Maar dat is het verschil in boerenrock. En dat is ook gewoon vanaf het allereerste begin onze insteek geweest. We wilden gewoon lekker punkrock maken. En het feit dat het in het Drents is doet daar niks aan af. Het is gewoon punkrock.
Waar komt de inspiratie van de nummers vandaan?
Tja, neem Snipperdagen Op… Iedereen die bij een baas werkt, die herkent zich in het tekort hebben aan snipperdagen. Iedereen. Het hele jaar gaat het allemaal leuk, aardig en wil het allemaal prima. En op een gegeven moment kom je richting de herfst en richting de kerst en denk je, godverdomme, waar is alles gebleven? Dus dat herkent iedereen gewoon. En eigenlijk geldt hetzelfde voor de Action en het nummer Rommel van de Action. Iedereen die dingen bij de Action heeft gekocht, die heeft wel eens een keer een verpakking met een paar pennen gehad, waarbij de pen het niet doet. Of die heeft wel wat prullaria gekocht wat kapot gaat op het moment dat je het gebruikt hebt. Het is gewoon puur herkenbaarheid, herkenning uit mijn eigen leven. Ik schrijf de tekst en de muziek. En wat ik heel belangrijk vind, is dat ik de nummers maak op een manier zodat iedereen zich op een bepaalde manier erin herkent. Want dat vind ik zelf het leukst. Kijk, als jij voor mensen speelt die er zijn voor de mosh pit, dan telt het nummer. Maar als je daar bent met de mensen waarvan je wil dat ze het nummer met je meebrullen, dan heb je herkenbaarheid nodig. Of een haakje, een ‘hook’ in een nummer wat gewoon lekker meezingt. Dat werkt gewoon het allerbeste als dat herkenbaar is. Dat mensen erom moeten lachen, maar ook omdat ze weten dat het gewoon waar is. En ik vind het hartstikke leuk om daar mee te spelen met dat soort dingen. Dus ik overtrek het wat. Ik vind met name het kwaad maken heel erg leuk. Om dingen waarvan je denkt, dit is toch niks. Dat vind ik juist grappig. Dat contrast daarin brengen. En dat is ook weer een laagje onder het nummer. Als je het nummer Altijd Kwaad neemt, dat is letterlijk klein leed. Dat nummer gaat echt alleen over klein leed. Wat helemaal niks voorstelt. Maar het feit dat we ons kwaad maken om dat soort dingen, geeft gewoon eigenlijk aan hoe goed we het hebben. In ons stukje van de wereld. En los daarvan vond ik het super vet dat Marco Roelofs van de Heideroosjes ook een coupletje wilde meebrullen erop. Kijk, iedereen van ons, uit ons genre en van mijn generatie is ooit begonnen, ergens met de Heideroosjes. Het hoeft niet iedereens favoriete band van alle tijden geweest te zijn. Maar je hebt er ooit mee van doen gehad. Je hebt ze ooit ergens gezien. Je hebt ooit ergens in een mosh pit gestaan. Dat is gewoon hoe het is. En daarom vond ik het gewoon super vet dat Marco met ons een nummer wilde meebrullen op de plaat. Dat was voor ons ook gewoon een bonus eigenlijk.
Over helden gesproken. Je nam deze plaat op in de Ankerstudio met Peter van Elderen van Peter Pan Speedrock.
Ja, eigenlijk is het wel zo dat voor Peter Pan Speedrock hetzelfde geldt als voor de Heideroosjes. Hoewel de Heideroosjes was voor ons wat eerder. Toen we wat jonger waren, begon het daar wat mee. Peter Pan is gekomen toen we iets ouder waren. Het was tof dat Peter onze plaat wilde opnemen. We hebben een fantastisch weekend gehad toen in Eindhoven. Ik moet zeggen, we hebben sowieso wel een bepaalde band met Eindhoven en de regio daar. Daar snappen ze ons trucje, ons grapje. Die waarderen wat we doen en hoe we het doen. En dat het toevallig in een ander dialect is of een andere taal, dat doet er niks aan af. Want iedereen die begrijpt de teksten, en dat zei Peter ook nog toen we de plaat opnamen bij hem. We hebben een nummer over Slagharen. Daar moest Peter echt gruwelijk hard om lachen. En hij zegt van godverdomme jongen, dit is precies wat wij hebben met de Efteling. En Vlamingen die zeggen, ja dit is precies wat wij hebben met Bobbejaanland of noem maar op. Het is voor iedereen herkenbaar. En daar kom je weer terug mee waar we het in het begin over hadden. Het feit dat wij het in het Drents doen, doet niks af aan het feit dat we zingen over onderwerpen die mensen aanspreken. En dat lijkt heel ondoordacht, maar om het maar slim te blijven zeggen, het is geen toeval.
Ik begrijp dat je samen met Peter Pan Speedrock binnenkort op jullie eigen festival staat.
Ja, dat wordt onze derde editie van Skroetfest. De eerste twee edities hebben wij in Groningen georganiseerd. De derde editie is op 12 april 2025 met Peter Pan Speedrock als headliner. Dat doen we in Zwolle omdat dat qua bereikbaarheid voor onze achterband wat beter uitkwam. Groningen is eigenlijk voor iedereen buiten de provincie ver. Zwolle is voor iedereen wat meer bereikbaar. Neuk! komt ook spelen en er komen nog meer bands ook.
Dan nog zo’n held. Ian MacKaye van o.a. Minor Threat heeft netjes zijn credits gekregen op jullie album zag ik.
Ha, ja. We wilden het nummer Last van de Bek opnemen voor onze nieuwe plaat. En daar hebben we overduidelijk natuurlijk Straight Edge van Minor Threat voor gebruikt. Want los van wat jij gelooft of wat je eet of drinkt is Minor Threat gewoon een ontzettend grote invloed geweest op onze muziek genres. We vonden het dus compleet logisch dat we daar een nummer van zouden kunnen gebruiken. Maar ook vanwege de knipoog en de ironie. Skroetbalg, de hardst drinkende band van Nederland die juist dat nummer covert. Maar het is ook oprecht gewoon een eerbetoon aan die gasten. Die hebben veel betekend voor de muziek waar we ons comfortabel in voelen. Dat nummer heb ik dus aangemeld bij de Buma Stemra. Als jij de muziek niet zelf hebt geschreven, moet je degene die de muziek daadwerkelijk heeft geschreven aanmelden. Dat heb ik dus gedaan. Toen ik dat deed, kreeg ik binnen een kwartier een reactie via de Buma Stemra messageboard. Dat Ian MacKaye toestemming heeft gegeven voor Last van de Bek. Ik heb er een schermafdrukje van gemaakt. Het is gewoon echt hilarisch en echt geniaal om te zien. Ten eerste, omdat hij dat formele akkoord heeft gegeven. En ten tweede, het is gewoon een ontzettende held natuurlijk. Dus het is heel gaaf om daar je credits mee te splitten. Er zijn ook wel mensen die er wat van vinden. Met name de mensen die wat fanatieker zijn in het straight edge gebeuren. Die vinden het kut. Die vinden dat we eigenlijk het recht niet hebben om die muziek te bevuilen met onze onkunde en ongepaste gedrag. Maar tegen al die mensen kunnen we nu zeggen dat Ian het goed vond.
Foto credits: Frido Stolte (geleverd door Skroetbalg)