Mijn Rockportaal entree was nog maar een paar maanden terug in september. Ik mag me denk ik nog steeds de “newbie” noemen, al heb ik dat zo snel mogelijk in proberen te halen door heel veel stukjes neer te pennen. Enige bewijsdrang is me niet vreemd.
Na wat enthousiaste gesprekjes met – inmiddels – rockportaal collega’s Jochem van der Steen en Damy Gleijm dacht ik, ik houd van schrijven en ik zit nogal vaak aan een concert vloer vastgeplakt (want bier) dus waarom die twee niet combineren. En zo geschiedde.
Even terugscrollen leert mij dat mijn eerste album review in september live gegaan is, ik mocht meteen één van mijn favoriete bands (God is an Astronaut) van commentaar voorzien, wat zowel eng als ontzettend leuk was.
Het schrijven voor Rockportaal, met name tijdens live concerten, heeft me nog dieper en kritischer naar bands en muziek leren luisteren. Soms kost dat wel nét even wat extra effort, want je wilt wel iets zinnigs schrijven, dus uitzinnig met bier lopen zwaaien is op zo’n avond niet (altijd) de beste zet, maar het is het ontzettend waard.
Waar mijn collega’s vaak hele albums en discografieën doorkauwen, moet ik eerlijk bekennen dat me dat met een druk gezin met twee kiddo’s niet altijd lukt. Wat mij wél goed afgaat — dankzij aan een leger oppas meisjes en diepvriespizza’s — is naar een goede berg concerten gaan.
Mijn concert lijstje van dit jaar deel ik dan ook graag, waarbij ik er een paar zal uitlichten. Dit lijstje is overigens qua voorprogramma’s niet altijd even compleet, omdat ik dat begin het jaar nog minder strak bijhield:
- Eyes Wide Open + Parasite Inc + Aerial
- Currents + Being As An Ocean + Oceans Ate Alaska + Sentinels
- Therion + Keops
- Dragonforce + Amaranthe + Infected Rain
- Headbangers Parade Klokgebouw Eindhoven
- Thy Catafalque + The Answer Lies In The Black Void
- Beyond The Black + Ankor
- Bizkit Park
- I Prevail — Set It Off — Kid Bookie
- Dogstar
- Babymetal + Deathbyromy
- ††† (Crosses) + VOWWS
- Ignite
- Infected Rain + Skarlett Riot
- Imminence + Aviana + Allt
- Seth + Borknagar + Rotting Christ — Tivoli
- Kamelot + Blackbriar + Ad Infinitum + Frozen Crown
- Arch Enemy + In Flames + Soilwork
Frank Turner & The Sleeping Souls + The Meffs + Skinny ListerBeartooth + Polaris + Landmvrks- Eyes Wide Open + Self Deception
- Dark Tranquillity + Moonspell + Wolfheart + Hiraes
- RMS Meeting
- Hardcore Superstar + Murderdolls + South of Salem
- Bury Tomorrow + Make Them Suffer + Thornhill + As Everything Unfolds
- While She Sleeps, Malevolence, thrown, Resolve
- Alcest + Svalbard + Doodseskader
- Within Temptation + Annisokay + Blind8
- Currents + Miss May I + Acres + Invision
- DOOL + Spill Gold
Zoals je ziet is mijn smaak vrij divers en ik laat me, zoals mijn tagline ook stelt, graag meeslepen naar concerten. Want je kunt zomaar verrast worden door een band. Verwachtings loos bij een band staan heeft me al mooie ontdekkingen opgeleverd.
Daar begin ik dus mee. Bands die mij dit jaar (live) het meest verrast hebben, zoals Thy Catafalque in de Effenaar. Bijzonder intelligent en indrukwekkend gecomponeerd nam niet alleen mastermind Tamás, maar zijn hele entourage van zo’n 9 artiesten (uit mijn hoofd) de kleine zaal over. En man, wat was dat goed. The Halo Effect was een heerlijke verrassing bij de Headbangers Parade, bracht me helemaal terug naar de melodeath deuntjes van weleer. Ed sleurde me mee naar ††† (Crosses), een side project van Deftones’ Chino Moreno, ook een fantastische set waar ik met veel plezier naar terugkijk (en nog vaak luister). Ook Rotting Christ vond ik heel indrukwekkend om te zien en genoot ik net zo van als hun voorganger Borknagar.
Soms zijn het ook de voorprogramma’s die indruk maken. Ankor zien voordat Beyond the Black aftrapte was echt een bizar jpop en metalcore punk feestje dat naar meer smaakte. We gaan ze dan ook volgend jaar als headliner weer bekijken. Ook van bands als Allt (voorprogramma voor Imminence) en Resolve (bij While She Sleeps) was ik onder de indruk en wil ik meer van horen.
Speciaal inzoomen doe ik op de concerten van Eyes Wide Open, gezien ik de jongens online leerde kennen via ik een eigen shirt ontwerp van mij. Sindsdien heb ik leuk contact met ze en het zijn ontzettende lieverds. Dus half dronken met ze worden na hun optredens zijn voor mij een paar mooie concert herinneringen uit dit jaar. En man, wat kan Kristopher zuipen. Niet normaal. Maar dit heb je niet van mij.
Waren er ook concerten die wat tegenvielen? Ja natuurlijk. Ik was zelf geen groot fan van Therion en terwijl ik in het publiek stond dacht ik, nee, dit is niet voor mij. Is dat erg? Nee, natuurlijk niet. Soms wordt je positief verrast, raakt het je niet positief noch negatief en soms ga je liever naar huis, en dat mag allemaal.
Dogstar stond in een uitverkochte Melkweg door de aanwezigheid van bassist Keanu Reeves (waar ik heel eerlijk ook gewoon automatisch een kaartje voor kocht) maar terwijl ik in een volgepropte Melkweg stond dacht ik, ugh Nien why. Naast Neo op de bas was het gewoon een beetje.. saai? Meer laat op de avond muziek voor mij, niet iets om live mee te hoeven maken.
Mijn hoogtepunten zijn divers. Currents begin dit jaar vond ik fantastisch en heb ik afgelopen week weer gezien. En toen waren ze – heel verrassend – weer fantastisch, al was de band zichtbaar wat vermoeid door hun intense tour agenda. Kamelot was, ondanks dat ik geen groot fan ben by heart, ook écht heel goed. De coverband Bizkit Park speelt mijn oude nu metal favorieten en dat was echt een onverwacht feestje. Door Ruben werd ik meegezeuld naar Alcest en gezien ik ook heel veel van post rock houdt, was het niet verrassend dat post metal net zo goed in de smaak viel. Lekker uitzonen met je ogen dicht in Paradiso. Heerlijk. Dus Harakiri for the Sky staat nu ook op de lijst. Dark Tranquility Atoma horen spelen op mijn verjaardag was ook een f*ing goed gevoel.
Door babysit chaos heb ik helaas ook zo nu en dan een concert moeten missen. Frank Turner was daar één van, ik hoop de beste man volgend jaar een keer ergens te zien. Frank tourt altijd als een malle, dus ik heb wel goede hoop. So we can Show People. Gelukkig zag ik hem vorig jaar wel in het voorprogramma van Billy Talent.
Zoals bekend ging het As I Lay Dying concert niet door, daar heb ik op Rockportaal uitgebreid over geschreven. Maar stiekem baal ik nog steeds, want ik heb ze helaas nog niet eerder live kunnen zien. Bij Ignite in P60 kwam ik erachter dat een jetlag en drank niet mixen. Ik ben benieuwd hoe die bands dat doen, want ik weet dus niets meer van het concert. Behalve dat ik om Eli’s nek hing. Dubbel oeps?! Dit zeg ik overigens niet om alcoholische uitspattingen te verheerlijken, want ik probeer het echt wel binnen de perken te houden, maar het werd wel een gedenkwaardige avond.
Ik sloot mijn concert jaar af met Dool in een uitverkochte Pandora. Wat een stoer mens is Raven toch. Echt genoten. Mooi moment om terug te blikken op een mooi jaar vol live muziek.
Een ander hoogtepunt was toch ook écht onze eigen RMS (Rock Metal Society) meeting in Popei. Want een deel van de reden dat ik hier ben gaan schrijven, is dat ik zelf op zoek was naar een metal community, na er een tijdje “uit” geweest te zijn. Gezien in Utrecht al mijn bekende rock en metal kroegen dicht waren en concerten niet altijd de handigste plekken zijn om lange gesprekken aan te knopen, ben ik lid geworden van een aantal metal gerelateerde Facebookgroepen. Waaronder de RMS.
Hier heb ik mijn Rockportaal collega’s en een hele bups andere leuke en lieve mensen leren kennen. En die “live” zien is me heel veel waard. Een handvol zijn écht goede vrienden geworden. En dat is waar het me uiteindelijk écht omgaat, connectie. En connectie via muziek is prachtig!
Uiteindelijk was het begin dit jaar mijn doel, dat wanneer ik een concert binnenloop, ik daar eindelijk weer gezellige bekenden tref die mijn — en jullie — passie begrijpen en omarmen. En dat is dit jaar zeker gelukt.
Wat 2025 in petto gaat houden? Nu al een hele hoop meer concerten. Ik geloof dat ik er alweer een stuk of 15 in de planning heb staan. Manlief en ik hebben daar een mooi gratis appje voor gemaakt (www.lineupyourconcerts.com) en zo weet ik precies wat me de komende tijd te wachten gaat staan. En waar mijn kaartjes zijn, want die stress blijft acuut opkomen als de deuren van een venue open gaan.
Ik kijk vooral uit naar Insomnium en The Halo Effect in januari en vanaf daar verder naar o.a. Fleshgod Apocalypse, Opeth, The Raven Age en Blood Incantation. Het is altijd tijd voor meer muziek!
Een fijn, muzikaal en passievol 2025 gewenst aan iedereen!