Vanwege andere journalistieke verplichtingen missen we het voorprogramma. Gelukkig zijn we wel ruim op tijd om onder het genot van een biertje of appelsapje (pick your poison) de headliner Green Lizard te aanschouwen. Uiteindelijk heel ruim op tijd, gezien er nogal wat technische problemen zijn. Blijkbaar is er geen geluid rechts. Dat levert zichtbaar en begrijpelijk wel wat stress op bij de band. Het is vanavond echt de laatste van de reünie shows van deze band. En nog wel in hun thuishaven. Dan moet je er toch niet aan denken dat het niet door kan gaan. Even wordt geopperd om anders maar een akoestische set te spelen. Maar dan, als in een thriller, krijgen de mensen van het geluid de boel toch aan de praat. Net voor de band moet besluiten er de stekker uit te halen. Een beetje als die bom die onschadelijk wordt gemaakt, net voor hij ontploft. En over ontploffen gesproken… Die opgebouwde spanning zorgt natuurlijk ook voor een moment van ontlading bij de band. Het klinkt vanaf de eerste noot van opener All You Have extra explosief.
Het valt niet te ontkennen dat een groot deel van de charme vanavond een partijtje jeugdsentiment is. Er wordt dan ook 30 jaar Green Lizard gevierd hier. En een snelle blik rond de zaal leert ons dat veel bezoekers de band volgens sinds het eerste uur. Nummers als One Minute en Walk Over Water klinken net zo krachtig als toen, Autumn en One Last Kiss net zo emotioneel. De heren zitten duidelijk in hun tweede jeugd want ze springen rond en musiceren alsof ze twintig zijn.
Voor het laatste nummer van de reguliere set, Gone zit nog een drumsolo. Wellicht niet heel handig en wat overbodig gezien de uitloop. Gelukkig lijkt het eerdere advies van Remi, om vooral je familieleden en vrienden te vragen je op te halen mocht je met het OV zijn, opgevolgd. Ook na 23:00 is het gewoon druk in de zaal. De tijd wordt een beetje goedgemaakt door het moment tussen de normale set en het toegift te beperken. En dat toegift mag er zijn. Remi staat alleen op het podium, slechts begeleid door zijn gitaar Erase You. Prachtig emotioneel geladen en kwetsbaar. Op het eind staat de band hem weer bij en daarna volgt die hit Turn Around. Fantastisch om die na zoveel jaren live te horen. Na Anal Fuck volgt dan het feestelijke Cielito Lindo als afsluiter waarop de zaal nog even echt los gaat.
Wij, en de band blijven na afloop nog even hangen om vrienden en bekenden te spreken. Wederom onder het genot natuurlijk van een biertje of appelsapje. Je ziet aan de bandleden ook dat het voor hen net zo’n mooie afsluiter van de tour was als voor ons. Nu maar hopen dat het geen 30 jaar duurt voor ze terugkeren.