The Boys Are Back, The Boys Are Back, The Boys Are Back And They Are Looking For Trouble! Al 29 jaar denderen de Dropkick Murphys over de podia van de grootste zalen en festivals. Overal was het feest, overal braken de heren de tent af en zorgden voor een feestende massa. Fans over heel de wereld brullen hun teksten mee en dat zal dan ook tijdens de show in Ziggo Dome in Amsterdam niet veel anders zijn! Let’s Go Murphys!
Om de grote zaal in Amsterdam in de juiste stemming te krijgen waren twee supportacts ingeschakeld, waarvan The Scratch uit Dublin het spits mocht afbijten. Later op de avond zouden heel wat feestelijke deuntjes door de speakers galmen, maar bij The Scratch ging het er allemaal wat steviger aan toe. De Ieren combineerden graag de traditionele Ierse muziek met een flinke dosis heavy metal, oftewel een behoorlijk pittige combinatie. Vol enthousiasme gingen de heren van start en gaven aan blij te zijn met de kans om hier te mogen spelen. Ook refereerden ze graag naar de shows in Amsterdam en Nijmegen. Als het er tijdens die shows net zo op ging als bij hun optreden in Ziggo Dome dan moet dat een dampende bende geweest zijn. The Scratch deed vanavond denken aan een combinatie tusen Idles en Fontaines DC, oftewel hard, meedogenloos, verrassende hooks en een flinke dosis energie. De Ziggo Dome werd dan ook even wakker geschud en de voorste rijen kwamen dan ook direct in beweging.
Een act waarbij je absoluut niet kon blijven stilstaan was Gogol Bordello. De gypsy punkers uit New York zijn al jarenlang ambassadeur van de Balkan-sound. Gogol Bordello overgiet punkmuziek met invloeden uit de zigeuner- en klezmermuziek, waarbij veel teksten tussen de feestelijke gehaltes toch een serieuze toon hebben. Hoewel de band als hometown New York heeft verkozen komen veel bandleden uit de gehele wereld en waren er ook behoorlijk wat op de vlucht. Niet voor niets laat de band op het grote scherm een vuist zien in de kleuren blauw en geel, oftewel steun voor Oekraïne. Velen leerden Gogol Bordello zo’n 25 jaar geleden kennen met hun grote hit die ongetwijfeld op de setlist zou staan vanavond, maar ook deelde Gogol Bordello het podium zelfs met Madonna. Vanavond was het een vrolijke puinhoop op het podium, muzikanten stuiterden op en neer en brachten energieke songs ten gehore. Het publiek op de vloer van de Ziggo Dome bleef maar dansen en zelfs bezoekers op de tribunes kwamen van hun stoeltjes af om staand een dansje te maken. Vooral tijdens Dance Around The Fire ging de boel compleet los, waarna de opmars naar de grootste hit Start Wearing Purple was ingezet. Na deze twee supportacts was de Ziggo Dome er helemaal klaar voor… Let’s Go Murphys!
If The Kids Are United van Sham 69 bleek de ultieme soundcheck voor het publiek, hoe was het gesteld met het zangtalent in Ziggo Dome? Overal waar de Dropkick Murphys deze klassieker lieten horen werd het vol overgave meegezongen en dat was vandaag niet anders. Het was slechts een voorbode voor veel momenten waarop het publiek zich zou laten horen, maar het was uiteraard de band uit Massachusetts die de lakens uitdeelde vanavond. Nadat de Dropkick Murphys hadden geopend met Captain Kelly’s Kitchen was het publieksfavoriet The Boys Are Back wat het Ziggo Dome deed ontploffen. Van voor- tot achteraan werden de gevleugelde woorden meegezongen. Vanaf dat moment bleek het startschot voor de grote Dropkick-show te zijn gegeven, de een na andere favoriet kwam in een razend tempo voorbij, waarbij heel de band in beweging kwam op het podium. Hossen, springen, brullen… eigenlijk net zoals het publiek wat voor hun neus stond! Aanjager en frontman Al Barr verkoos regelmatig een klein verlaagd plekje recht voor het podium zodat hij nog dichter bij zijn fans kon staan en de teksten werkelijk recht in hun gezicht kon brullen. Ondertussen wisselde hij high fives uit en schudde wat handjes. Zelfs na al die jaren zijn de heren nauw betrokken bij hun fans.
Dropkick Murphys bleken zelfs bij de afdeling verloren voorwerpen te kunnen werken. Een portemonnee die op het podium gevonden werd kwam weer bij zijn eigenaar terug evenals een gevonden telefoon. De band uit de Verenigde Staten stond dan ook met een grote glimlach op het podium, het moet ook een mooi aanzicht zijn om je fans zo uit plaat te zien gaan. Dat de band overigens al jaren bezig was kon ook opgemerkt worden aan de schermen waarbij keer op keer een nieuw lettertype of bandlogo werd getoond. De setlist was er ook eentje die zelfs jaren terug ging. Zo passeerden er nummers van de oudere albums The Gang’s All Here, Blackout en The Warrior’s Code. Wat was het fantastisch om bijvoorbeeld Curse Of A Fallen Soul te horen. De snellere Ierse folkrock deed het publiek maar opveren, wat waren de Dropkick Murphys in vorm! Er was simpelweg ook zoveel te zien op het podium, de heren hadden een heel instrumentarium meegenomen. Denk daarbij aan de vele gitaren, een doedelzak,een fluit, een banjo, een accordeon, een keyboard en nog veel meer. Hiermee kregen de Dropkick Murphys het voor elkaar om continu de massa in beweging te krijgen en ook nog een beetje te kunnen afwisselen qua stijl. Soms werd even het tempo wat teruggeschroefd om het vervolgens weer een aantal tandjes bij te stellen.
Het werd dan ook zelden saai tijdens deze show, maar waarom de band It’s A Long Way To The Top (If You Wanna Rock ’n Roll) van AC/DC werd gecovered bleef een raadsel. Eigenlijk had een band van dit kaliber een dergelijke cover niet nodig, want vervolgens maakte men veel meer indruk met favoriet Rose Tattoo. Na deze klassieker werd de opmars naar het einde van de show ingezet, slechts een paar nummers sierden nog de setlist , waarbij Until The Next Time wel heel duidelijk aankondigde dat het de show was gedaan. Uit volle borst werd dit nummer, wat een behoorlijk groot We’ll Meet Again-gehalte had meegezongen. Gelukkig keerden de heren nog terug voor een toegift, maar nadat de Dropkick Murphys I’m Shipping Up To Boson en Worker’s Song hadden gespeeld was het voor vanavond helaas echt gedaan!
Zelfs na al die jaren verveelden de Dropkick Murphys geen moment. Keer op keer leveren deze een feestje af en niet voor niets is de boodschap Until The Next Time de mannen op het lijf geschreven. In oktober staan de Dropkick Murphys als headliner op Rock The Circus in de Brabanthallen in Den Bosch… Let’s go Murphys… Let’s Go Murphys!
Foto’s door Monica Duffels – Rockportaal.nl
