Killswitch Engage wordt algemeen beschouwd als een van de grondleggers van de tweede metalcore-golf en is vandaag de dag een onmisbare naam binnen het genre. De band behoort tot de grotere acts in deze muziekstroming en prijkt steevast hoog op de affiches van menig metalfestival. Zo waren zij in 2023 nog subheadliner op zowel Dynamo Metalfest als Alcatraz. Sinds de terugkeer van frontman Jesse Leach, inmiddels dertien jaar geleden, is de bezetting van de band onveranderd gebleven. Dit stabiele fundament vormt de basis voor de aanstaande release van hun negende studioalbum, This Consequence. De opvolger van Atonement heeft bijna zes jaar op zich laten wachten, waardoor ik reikhalzend uitkijk naar het resultaat.
Waar men doorgaans een speelduur van veertig tot vijftig minuten van een Killswitch Engage-album mag verwachten, beslaan deze tien nieuwe composities slechts iets meer dan dertig minuten aan auditief genot. Dit zorgt ervoor dat de plaat volledig vrij is van overbodige opvulling. Instrumentaal blijft de band relatief trouw aan de melodische elementen en de typerende riffs die hen groot hebben gemaakt. Toch valt op dat Jesse Leach’s zuivere zang krachtiger is ten opzichte van eerder werk. Het aanstekelijke karakter van Killswitch Engage is onverminderd aanwezig, wat duidelijk naar voren komt in bijvoorbeeld het meezingbare refrein van Aftermath.
De gitaartandem Adam Dutkiewicz en Joel Stroetzel toont zich op deze langspeler bijzonder veelzijdig en creatief. Dit blijkt uit het contrast tussen de twee eerder uitgebrachte singles, Forever Aligned en I Believe. Terwijl de eerste single wordt gekenmerkt door zware, lage gitaartonen en technische riffs, laat de tweede een ingetogen en melodieuzer geluid horen. De vocale dynamiek tussen Adam D en Jesse Leach weet eveneens te imponeren, zoals we die ook kennen van Times of Grace.
Opvallend is dat de tweede helft van het album meer nadruk legt op agressie en hardheid dan we in recente jaren van de band gewend zijn, zonder daarbij de emotionele lading en melodie uit het oog te verliezen. Dit komt duidelijk naar voren in nummers als Collusion en The Fall of Us, waarin niet alleen instrumentaal maar ook vocaal wordt geëxperimenteerd met diepere klanken en een breed scala aan screams. Een bijzonder hoogtepunt op drumgebied is het korte, verhalende Broken Glass, terwijl afsluiter Requiem uitblinkt in dynamische, afwisselende riffs.
Met This Consequence slaat Killswitch Engage een frisse weg in, zonder hun muzikale identiteit te verloochenen. Het kenmerkende melodische karakter blijft in elke compositie aanwezig, maar de band slaagt er tevens in om nieuwe invloeden en intensiteit in hun geluid te verwerken. Dit album is een ware demonstratie van technische bekwaamheid en compositorische finesse, waarmee het zowel oude als nieuwe fans zal aanspreken. Dankzij de uitgebalanceerde mix van vernieuwing en vertrouwdheid behoort This Consequence zonder twijfel tot de meest indrukwekkende releases van het jaar. Een kanshebber voor album of the year is het voor mij zeker!