Post hardcore en screamo doen het beter in een klein zaaltje waar je tegen elkaar staat geplakt dan in een fancy zaal. Poppodium 013 heeft dat begrepen en zet deze avond drie dergelijke bands bij elkaar in de knusse Little Devil.
De zaal is nog maar mondjesmaat gevuld als het Gentse Dad Magic hun kunsten komt vertonen. Dat het podium toch eigenlijk wel te klein blijkt te zijn voor de band blijkt wel uit het feit dat hun backdrop nauwelijks achter ze past. Bovendien zoekt frontman Sven Aerts rondtollend, gebogen schreeuwend vanuit zijn tenen regelmatig zijn heil tot de grotere bewegingsruimte van de vloer voor het podium. De wat poppy gitaarlijntjes in de stijl van een Turnstile geven de screamo elementen wat toegankelijks en catchies wat het genoeg extra glans en eigen identiteit geeft dat het optreden me goed bij blijft.
Heavyhex frontman David Gastiaburo volgt het voorbeeld van zijn voorganger door een groot deel van het optreden ook vóór het podium te staan. Hij maakt daar flink gebruik van en loopt voortdurend van links naar rechts. Bij deze band zorgen vooral de achtergrondvocalen van bassist Cody Hermann voor dat beetje extra die de nummers lekker in de oren laten glijden. Daarnaast zit er voldoende dynamiek in de nummer waar efficiënt met het harder en zachter gaan gespeeld wordt om de aandacht vast te houden. Tegen het eind begint het aanvankelijk wat makke publiek los te komen en wordt er samen met David in de microfoon geschreeuwd. We zijn opgewarmd!
Love Letter maakt goed gebruik van dat opgewarmde publiek. Vocalist Quinn Murhpy (ook bekend van Verse) neemt eigenlijk niet eens echt de moeite op het podium te staan. Hij zet gewoon meteen zijn microfoonstandaard tussen het publiek. Met enorme overgave brult hij, omringt door fans waar hij soms tegen aan botst, in de microfoon. Plakkend van het zweet botst hij soms tegen het publiek aan dat soms voorzichtig mosht. Het voelt alsof we bij een therapie sessie zijn waarbij dx zijn demonen bevecht door ze uit te schreeuwen naar het publiek. Heftig en oprecht, krachtig en intens. Door de gekozen opstelling voelt het echt als een samenzijn met de artiest, zijn we deelgenoot van zijn optreden in plaats van slecht toeschouwer. Precies zoals het bij dit genre hoort. Een belevenis!