Derision Cult ontwikkelt zich langzaam maar zeker steeds verder weg van het Ministry geluid. De invloed blijft maar de band weet steeds meer invloeden toe te voegen. Wat blijft is ruige en vuige industrial metal die bij vlagen imponeert. Zonder dat het overigens al teveel verrassingen kent. Alle nummers klinken lekker in het gehoor. Of het nu hard en furieus of juist wat meer melodieus klinkt. Op Warning Signs en Radiation Blues waart bijvoorbeeld de geest van Rob Zombie rond. Opvallend is dat Reeves Gabrels (The Cure en Tin Machine, samen met David Bowie) zijn bijdrage levert op allebei de nummers. Ook Abdiction Day brengt het Zombie gevoel tot leven. Dat komt vooral door de swingende en pompende bas en drumpartijen. Het is met je hoofd bangen en dansen tegelijk. De gitaarriff doet overigens wel erg sterk denken aan Ministry, die andere grote invloed. Derision Cult grossiert in fijne melodieën die toch ruig voor de dag blijven komen. Luister bijvoorbeeld naar het aanstekelijke Joker’s Wild (And Kings are Dead) waarin overigens een orgel de ruimte krijgt om iets extra’s toe te voegen. Tekstueel gebruikt dit vervolg op het eerste deel de invloed van AI, sociale media en alternatieve feiten. Waar industrial in het verleden over het algemeen meer ging over toekomstige gevaren lijkt dit nu ineens veel realistischer en in de huidige wereld plaats te vinden.
De band eindigt deze EP met twee remixes. Op de Warning Signs mix van Justin Broadrick (Godflesh, JESU) is vooral het drone geluid van Godflesh duidelijk hoorbaar. Het nummer dreunt daardoor indrukwekkend heftig uit je speakers. Het gillende gitaarwerk helpt mee om de gegeven waarschuwing zeer serieus te nemen. De Cyanotix remix van Radiation Blues is minder opvallend. Dat komt omdat het met deze aanpak rustiger klinkt en meer leunt op de swingende bas en drumpartijen.