Oorspronkelijk begon deze band als duo, met Kyle Warburn en Brandon Iacovella aan het roer, maar het werd uitgebreid tot een kwintet in 2022. Deze tweede plaat van de band is best zware kost. De progressieve black metal gaat alle kanten op en het is soms hard zoeken naar een hook of catchy element. Innovatieve tempowisselingen en eigenwijze ritmes kenmerken een groot deel van de composities. De gejaagde schreeuwzang en diepe grunts dragen ook niet bij aan de toegankelijkheid.
Daarnaast hebben de nummers over het algemeen een lange speelduur, van zo’n 7 tot zelfs 14 minuten. De nummers herbergen wel enkele meeslepende gitaarpartijen (zoals op Shed This Erroneous Skin) en soms komen er ook wat clean vocals voorbij. Andere rustpuntjes zijn passages waarin er een meer gothic/doom geluid doorklinkt met als lichtend voorbeeld Halycon Memory: Dreamscapes Across the Blue. Tekstueel wordt de reis gevolgd van de verteller door fantasy geïnspireerde verhalen waarbij zowel kracht en kwetsbaarheid centraal staan. De muziek illustreert dat mooi, met die sfeer die continu weet te laveren van heroïsch naar zwaarmoedig.
De nummers zijn uiterst gelaagd en creatief in elkaar gestoken. Liefhebbers van meer avant-garde en progressieve extreme metal zal het zeker bekoren. Voor veel andere metalheads zal het wat te hoogdravend en ingewikkeld zijn.