De Belgische symfonische metalband Worlds Beyond speelde enkele weken geleden drie avonden met symfonisch orkest voor de release van hun tweede album, Rhapsody of Life. Dat leek ons een prima moment om even bij de band aan te kloppen voor een interview bij zangeres Valerie en frontman Tijmen.
Rhapsody of Life is een conceptalbum. Werd het concept vooraf bedacht of kwam dat pas na het schrijven van de eerste songs
Tijmen: De geboorte van een song is een vrij onvoorspelbaar proces. Sommige songs schrijf je met een duidelijk doel in enkele dagen of weken, andere songs kunnen jarenlang marineren in een ruwe demo-fase voordat ze worden afgewerkt, vaak na grote veranderingen. De title track Rhapsody of Life bijvoorbeeld startte ik meer dan zes jaar geleden al, toen we nog aan het vorige album Symphony of Dawn aan het werken waren. De reden daarvoor is dat je zowel als persoon als als schrijver continu verandert. En soms moet je een nummer terug op de plank leggen tot de tijd rijp is.
Het albumconcept begon enkele jaren geleden al vorm te krijgen, en dat was dan ook de grootste inspiratie om oude demo’s af te werken en van lyrics te voorzien, alsook om nieuwe songs te schrijven. Daarbij heb ik voor het eerst ook lyrics tegelijkertijd met de muziek geschreven, iets wat we bij Symphony of Dawn nooit hebben gedaan. Dat heeft voor- en nadelen, maar het grote voordeel vond ik toch wel de samenhang: melodie en poëzie werken naadlozer samen, wat de frasering van de zang ten goede komt.
Wie bedacht het albumconcept?
Tijmen: Rhapsody of Life schreef ik tijdens de periode in je leven wanneer je voldoende hebt gekeken naar de wereld en gezocht hebt in jezelf om een basis aan eigen identiteit te vormen. Dat stelsel van persoonlijke waarden en levensfilosofieën blijft uiteraard tot je dood een work-in-progress, maar nu kreeg het dus genoeg vorm om het in een album te kunnen samenvatten.
Ik ben altijd al fan geweest van conceptalbums: met een uitgebreide muzikale tocht doorheen één groot onderwerp kan je zoveel diepgang creëren. De logische keuze was dan ook dat ons tweede album een conceptalbum over de zin van het leven zou zijn, ook wel de menselijke natuur genoemd. Een moeilijk en een open onderwerp, een klassieker in de kunst ook, maar o zo belangrijk. Hoewel het vertrok vanuit mezelf als inspiratie heb ik de meer collectieve onderdelen voorrang gegeven, omdat we toch willen dat dit album vooral gaat over de luisteraar, over jou.
Elk nummer beschrijft een specifiek belangrijk concept in een mensenleven (een emotie of ervaring). Op de title track zal je horen dat deze allemaal worden gecombineerd tot één geheel aan vragen: een eclectisch antwoord dat voor iedereen anders is, en toch altijd de waarheid. Het doel van dit album is om je te doen nadenken over het bestaan en je leven nog meer te waarderen dan je hopelijk al doet.
Is de taakverdeling in de band voor het tweede album veranderd?
Valerie: De taakverdeling op zich is niet veranderd, maar er kwamen in de loop der tijd wel veel meer taken bij. Zeker met het oog op de releaseshows. Het is steeds zo geweest dat Tijmen alle songs schreef en dat ik meewerkte aan de lyrics en backingvocals. Voor de rest zijn we een heel democratische band: er werd, net zoals bij het eerste album, steeds de mening van iedereen gevraagd en op basis daarvan nog aanpassingen doorgevoerd.
Op vlak van organisatie zijn de taken wat verdeeld: iemand neemt de social media op zich, iemand anders beheert de inbox en neemt contact op in verband met shows, de boekhouding zit vooral bij één persoon, …
Een band met zes leden wordt vaak gezien als een grotere band, maar dat maakt het ook handig om taken goed te kunnen verdelen. Zeker omdat we alles zelf doen: we namen het opnameproces grotendeels zelf in handen, waarbij nog veel edits moeten gebeuren voor ieder spoor, het uitwerken van de clips, het organiseren van de releaseshows met symfonisch orkest, …
Welke verschillen zien jullie zelf tussen de twee albums?
Valerie: Bij het eerste album wisten we als kersverse groentjes niet zo goed wat we mochten verwachten en gingen we wat meer mee met de flow inzake werkproces. Bij Rhapsody of Life was het duidelijk welke weg we moesten volgen en hebben we elke stap in het proces professioneler of doordachter proberen aanpakken.
Er ging dus veel meer tijd en energie over het tweede album omdat we nu ook konden vergelijken met wat het eerste album ons had gebracht. Er zijn altijd verbeteringen mogelijk en doorheen de jaren ga je ook hogere eisen stellen aan jezelf en aan het eindproduct.
Over andere zaken waren we dan weer best tevreden zoals het ook bij Symphony of Dawn was gelopen: behalve de zang en de drum namen we voor het tweede album terug alles zelf op in onze repetitieruimte.
Van welk nummer zijn jullie het meest tevreden?
Valerie: Ik denk dat we unaniem akkoord zijn dat dit misschien wel de titelsong zelf is: Rhapsody of Life. Daar zijn uiteindelijk zoveel extra lagen en creatieve ideeën bij gekomen dat dit toch wel één van de nummers is waar we het meest trots op kunnen zijn. Robbe, onze toetsenist, speelde bijvoorbeeld een saxofoonsolo in die je kunt horen op het einde van het nummer. Dit was oorspronkelijk niet zo gepland, maar toen het idee er was, zijn we er gewoon voor gegaan. Ook was het een groot werk om alle quotes die je doorheen het nummer hoort te verzamelen. We hadden lui kunnen zijn en mensen kunnen aanspreken die meerdere talen ineens wilden inspreken. We hebben de lat hoger gelegd door enkel voor native speakers te gaan: alle quotes die je hoort zijn dus gesproken in de moedertaal. Later kwam Tijmen dan ook met het idee voor de intro: all the world’s a stage van Shakespeare. Daar hebben we uiteindelijk ook de geknipte persoon (Mike Davison) voor gevonden die de intro op de gepaste manier kon inspreken, in plaats van het zelf even snel te doen.
Voor dit album hadden jullie geen crowdfunding nodig en jullie zitten ook nog altijd niet bij een label?
Tijmen: Bij het eerste album hadden we een zee van tijd gezien de voorbereidingen toen net tijdens de corona-lockdowns vielen. Bovendien stonden we toen net in de startblokken als band: we hadden nog amper shows gespeeld en er was ook nog geen merch die voor verkoop en inkomsten zorgde.
Nu konden we doorheen de jaren een spaarpotje aanleggen voor het tweede album. Een crowdfunding was zeker een mogelijkheid geweest, maar omdat onze tijd beperkt is, hebben we deze keer andere keuzes gemaakt.
Het klopt dat we niet bij een label aangesloten zijn. We kregen hier en daar weleens een aanbod, maar nooit van die orde dat het ons inzake organisatie, promo of financieel dermate zou kunnen helpen. Dan nemen we het liever zelf in handen en dat gaat prima zo. Natuurlijk zeggen we niet neen wanneer er in de toekomst een label met een goed aanbod zou komen! Het zou fijn zijn mocht een label een aantal zaken op zich kunnen nemen zodat wij ons als band op de essentie kunnen focussen: schrijven en spelen.
Werden er van de releaseconcerten opnames gemaakt die misschien later uitgebracht kunnen worden
Tijmen: Er zijn audio en video opnames van de shows met orkest in Tielt. Het is nog wat afwachten wat het resultaat daarvan is en hoe we het editen van het materiaal kunnen inplannen. Maar het is dus zeker wel onze bedoeling om dit met iedereen te delen.
Van Rhapsody of Life is er een dubbele vinyl beschikbaar. Zijn jullie zelf vinyl-kopers/luisteraars?
Tijmen: Iedereen zal kunnen beamen dat vinyl boomt en dat de vraag ernaar groot is. Onze CD-verkoop gaat al jaren goed, maar we merken ook dat mensen eerder CD’s kopen uit toewijding of steun maar dat ze dan de muziek vooral streamen bij hen thuis of in de auto.
Met vinyl is dat anders: het is een echt verzamelobject dat je vastneemt, bekijkt en een soort ritueel van je vraagt vooraleer je de muziek te horen krijgt. Je gaat tegenwoordig toch iets bewuster om met vinyls dan met CD’s en streaming. Ook al is het omdat ze een pak meer kosten, haha!
Rhapsody of Life is een vrij lang album en om luisteraars de beste kwaliteit te bieden, moesten we het album spreiden over vier kantjes. Als we die vinyl met maar twee kanten hadden uitgebracht, moesten we sowieso inboeten op kwaliteit en dat was tegenstrijdig met het idee om onze muziek op vinyl uit te brengen. Ofwel doen we het zo goed mogelijk, ofwel doen we het maar beter niet.
Er zijn voorlopig nog geen plannen om Symphony of Dawn ook op vinyl te laten persen, maar zeg nooit nooit. Niet iedereen in de band is fervent verzamelaar van LPs, maar Valerie en Wout hebben wel elk een collectie.
Welke nummers van debuutalbum Symphony of Dawn zitten na vijf jaar nog steeds in de live set?
Valerie: We hebben zo onze favorieten die ervoor zorgen dat wij én het publiek gaan bewegen. We denken bij dergelijke nummers van Symphony of Dawn dan bijvoorbeeld aan Ice King, Winterstorm, The Fay, Moonlight, … Die zullen er niet snel uit liggen!
Jullie hebben al geproefd van het buitenland. Wordt dat een doel? In welk buitenland hebben jullie het meeste fans op Spotify of youtube?
Tijmen: We hebben er spotify for artists en youtube analytics even bij genomen en dat vertelt ons dat de meeste luisteraars en kijkers wonen in de Verenigde Staten, Duitsland, België, Nederland en het Verenigd Koninkrijk.
Het zou natuurlijk heel leuk zijn om meer over de grenzen te kunnen gaan spelen, maar we denken dat we in België ook nog veel te veroveren hebben. Optreden is ons hoofddoel, in binnenland of buitenland, dat maakt niet uit.
Wat was het leukste concert van de Symphony of Dawn-optredens?
Valerie: We kunnen wel besluiten dat ons optreden op Harmony Fest (8 juni ‘24 met Solitude Within en Imperial Age in Kavka, Antwerpen) wel een geweldige herinnering is: een toffe zaal, een zot-enthousiast publiek, een top organisatie, sympathieke bands, lekkere catering, … De perfecte avond waar we nog lang van hebben nagenoten! We maakten nog nooit zoveel praatjes en foto’s met fans aan onze merch stand.
Worlds Beyond kent nauwelijks bezettingswissels sinds de start in 2019. Kan een band een democratie zijn of werkt dat niet?
Valerie: Onze kracht als band is dat we, hoewel we het allemaal wel eens lastig hebben of niet overeenkomen en echt om elkaar geven. Het is nog nooit tot een echte ruzie gekomen. Dat is het ons niet waard. We zijn van nature ook geen mensen die in het gewone leven conflict opzoeken.
Als er een meningsverschil is, zijn we volwassen genoeg om ons daar soms bij neer te kunnen leggen. Het kan niet altijd gaan zoals je dat zelf wil: er zijn nog vijf mensen met elk een visie en eigen wensen. Je moet daarin de gulden middenweg kunnen vinden.
Wij zijn een vrij democratische band en dat heeft voor- en nadelen. Aan de ene kant is ieders mening evenveel waard en wordt iedereen gehoord. Aan de andere kant is dat een hele tijdrovende manier van werken. Vooral wanneer er geen duidelijk consensus is, kunnen vergaderingen echt lang duren met weinig resultaat of worden lopende gesprekken een volgende keer weer verdergezet. Soms is het nodig dat iemand dan gewoon een beslissing voor de band maakt en het gesprek beëindigt. Meestal is dat dan Wout of Tijmen.
Onze kracht is ook dat er weinig tot geen ego in de band leeft: we hebben allemaal het beste met elkaar voor en niemand eist de spotlight op ten koste van een ander. Integendeel: soms moeten we elkaar zelfs de spotlight induwen.
Spotify kan jullie muziek over de hele wereld brengen, maar er is ook veel kritiek op Spotify en andere streamingdiensten. Hoe staan jullie daar tegenover?
Tijmen: Dit is inderdaad heel erg dubbel. Het is nog nooit eerder zo makkelijk geweest om zoveel nieuwe muziek te ontdekken op een laagdrempelige manier. Waar je vroeger via-via moest vernemen welke albums de moeite waren of af en toe muziek ‘op de gok’ kocht uit de bakken op optredens en festivals, ligt de muziekwereld nu aan je voeten. En dat voor nog geen 15 euro per maand.
Onze inkomsten via streaming zijn verwaarloosbaar. Wij zijn geen professionele band en lijden daar op zich niet onder, maar voor bands die net doorgebroken zijn en voor professionele bands moet dit echt zwaar zijn. Gelukkig hebben we ons het meest loyale en supportive publiek: nergens anders wordt er zoveel gesteund en gekocht van bands dan in het metalgenre. De metalliefhebbers in de band, doen dat net zo: op zijn minst een T-shirt of album kopen als je fan bent en kaartjes voor shows kopen!
Welke band mag welk World Beyonds-nummer coveren?
Tijmen: Covers binnen hetzelfde genre vind ik verschrikkelijk saai. De ideale cover van ons zou dus door een artiest zijn die wel onze lyrische vibes deelt, maar niet de rock intensiteit. Zachte emotionele popmuziek bijvoorbeeld. Of nog beter: verras ons! Ik ga geen namen noemen, want wie een goed idee heeft, die is de beste kandidaat. Chaotische jazz-hip-hop-funk fusion-bands, waar zijn jullie?
