
Ze zijn sterk beïnvloed door Marilyn Manson, Nine Inch Nails en 3 Teets. Ze klinken als KoRn en zien er uit als een goede mix van Marilyn Manson en The Prodigy. Dan hebben we het over de nu-metalband Anti-Clone die vanuit het Verenigd Koninkrijk de EP Inhuman uitbrengen. Drie composities van de EP zijn al reeds als single naar voren geschoven en de band heeft daar nog twee composities aan toegevoegd.
Het debuut The Root Of Man dateert alweer uit 2016 en ontving, evenals de EP Human uit 2022, goede kritieken. In Nederland moet het allemaal volgens mij nog van de grond komen met de band.
Vanaf de eerste noten is het duidelijk dat de band kwaliteit heeft. De elektronische impuls met de geestdriftige zang van Peter Moore zetten een juiste atmosfeer neer. Een atmosfeer van kracht, maar dan met een griezelig tintje. Gebruik van een jengelend gitaargeluid en subtiel drumgeluid zorgt ervoor dat Inhuman blijft hangen. Het is nog niet baanbrekend, maar wel heel prettig om te beluisteren. De tweede single God Nothing is wat langzamer van aard, maar de vibe is goed. Ergens moet ik ook sterk denken aan de landgenoten van Mister Misery die in hun hele muzikale voorkomen eenzelfde karakter nastreven. Het refrein van God Nothing luistert dan wel weer nauw met het geluid dat KoRn neerzet. In de opzwepende aanloop naar het refrein, alsmede het refrein zelf word ik goed verwend.
SICKSICKSICK is de derde single op de EP. Deze single klinkt allemaal wat luchtiger hoewel het ritme meer afwijkt dan het gangbare. Gitaar en drum dragen hier voor mij de compositie die uiterst gemakkelijk te verteren is en zelfs uitnodigt om te dansen.
Repent is de eerste compositie die nog uitgebracht is. Onderliggend waan je je in een muzikaal spookhuis waarin in een hoger tempo de muzikale traktaties voorbij komen. Qua zang kan ik niet anders zeggen dat ik ook overeenkomsten herken met de zang van wijlen Pete Burns van Dead Or Alive. Het maakt het allemaal enorm aantrekkkelijk om naar te luisteren.
Met het meer zware Pray For Me sluit Anti-Clone de EP af. Het drumwerk dat als een razende onopvallend aan de basis ligt, biedt snelheid terwijl het stemgeluid van Peter meer de kant van de spanning op beweegt. In het refrein wordt het allemaal wat meer versierd met een laag bombast en halverwege zet Anti-Clone sterk aan.
De vijf composities op Inhuman kunnen me zeer bekoren. Het nu-metalgehalte spat van mijn boxen af en het toegankelijke karakter is van begin tot eind verantwoordelijk voor een fijn gevoel. Dit viertal mag de oversteek naar het vasteland zeker maken wat mij betreft.