Kenny Wayne Shepherd – How I go

Met zijn debuutalbum Ledbetter heights uit 1995 maakte de toen 18-jarige Shepherd veel indruk in de blueswereld. Vergelijkingen met Stevie Ray Vaughan waren niet van de lucht en er leek voor hem een gouden toekomst weggelegd.
Sinds het debuut heeft Shepherd ook inderdaad het nodige succes gehad maar concentreert zijn carriëre zich voornamelijk op Amerika. En dat is jammer maar ook vreemd aangezien de albums die hij sinds Ledbetter heights heeft gemaakt stuk voor stuk de moeite waard zijn en ook uitermate geschikt lijken te zijn voor de Europese markt.  Hopelijk gaat dit nieuwe album wat potten voor hem breken in Europa want ook How I go is weer zeer de moeite waard.
Shepherd speelt niet alleen maar pure blues. Zijn sterke kant is juist zijn veelzijdigheid waardoor zijn albums niet snel eentonig worden. Een ander pluspunt is zanger Noah Hunt met wie Shepherd al jaren samenwerkt. Hunt beschikt over een heerlijke stem die in alle muzikale stijlen zijn weg weet te vinden. De combinatie van Hunt en Shepherd’s onoverftroffen gitaarspel is ook op dit nieuwe album niet te versmaden.
Opener Never lookin’ back hakt er direct lekker in. Een nummer met een geweldige drive wat na een keer luisteren in je hoofd blijft zitten mede door de heerlijke stem van Hunt. Come on over, het prachtige Show me the way back home, Cold en het schitterend mooie Anywhere the wind blows laat horen hoe veelzijdig Shepherd eigenlijk is. Uiteraard komt de echte blues ook aan bod waarin zowel Shepherd als Hunt grote indruk maken. Luister maar eens naar Heat of the sun wat dikke lagen kippevel veroorzaakt. Ook gaat de Bessie Smith cover Backwater blues erin als koek.
Over covers gesproken, de uitvoeringen van Yer blues (The Beatles) en Oh, pretty woman (Albert King) mogen er zijn. Vooral de stampende versie van Oh, pretty woman is aanzienlijk beter te versmaden dan de overbekende uitvoering van Gary Moore. How I go is misschien wel Shepherd’s beste album sinds zijn debuut. Leuk detail is dat Stevie Ray Vaughan’s begeleidingsband Double Trouble (Chris Layton-drummer en Tommy Shannon-bas) op dit nieuwe album te horen zijn en ook aan het debuut Ledbetter heights hebben meegewerkt. Het is maar dat je het weet.