The Man-Eating-Tree – Harvest

Nietsvermoedend stapte ik op 6 november 2010 de Boerderij in Zoetermeer in om een concert van Tarot bij te wonen. Daarvoor echter werd ik blij verrast omver geblazen door The Man-Eating-Tree uit Finland. Vanaf de eerste tonen werd mij duidelijk dat ik hier kwaliteit mocht meemaken. De tour was de promotietour van Vine, de debuutcd van de band. Het geluid op de set was een stuk vetter dan op de cd en dat krachtige geluid hebben ze op hun nieuwe cd Harvest weten neer te zetten. Daarnaast telt Harvest gewoon tien prachtige nieuwe nummers van de band. Verwacht geen up-tempo keiharde metal maar progrock in een bijna serene sfeer. De zang van …………. Past daar geheel bij. Dit is wellicht goed hoorbaar in Like Mute Companions dat begint met alleen piano, drums en zang. Na verloop van tijd wint de gitaar aan kracht en aandacht om daarna weer weg te ebben in de sereniteit van het intro. Ook Exhaled kent de prachtige epische sfeer waar The Man-Eating-Tree zich door profileert. Dat de band wel degelijk tot de metal gerekend kan en mag worden is hoorbaar in bijvoorbeeld At The Green Country Chapel. Ingeleid door het instrumentale titelnummer is er dan de afwisseling in tempo, het gitaarspel door het nummer door en de lijzige zang, waarna het uiteindelijk ontaardt in een lekkere stevige groove. Code Of Surrender is een meer up-temponummer met een fraaie climax richting het refrein. Down To The Color Of The Eye is voor mij de bevestiging dat ze als band divers zijn. Het nummer kent een zwaar geluid en start met een grunt. De cd eindigt met Karsikko (google geeft hiervoor diverse betekenissen), een muzikaal staaltje progrock als staartje. Op het eerste gehoor lijkt de cd wat monotoon qua muziek, maar na een aantal keer draaien komt de variatie bovendrijven en groeien de op het gehoor gesloten (grijze) oesters uit tot prachtige pareltjes die glimmend de lucht doen trillen. Ik kijk nu al uit naar het optreden dat ze in januari 2012 neer gaan zetten als voorprogramma van Amorphis. De verwachtingen zijn bij mij hooggespannen, maar ik ben ervan overtuigd dat ze me wederom omver zullen blazen.