Saturnian – Dimensions

Saturnian is een vijfkoppige formatie uit het Verenigd Koninkrijk dat in 2011 is opgericht en (extreme) Symfonische metal speelt. Ze wisten het eregoud in de Bloodstock Metal To The Masses competitie te winnen wat resulteerde in optredens op Bloodstock 2012 en Wacken Open Air 2012. De vergelijkingen met Dimmu Borgir zijn al gemaakt. Voor mij klinkt Saturnian daarnaast toch eigenzinnig met een volwassen geluid. De vraag blijft of het geluid de keuze van de producer Russ Russell (ook verantwoordelijk voor de productie van dezelfde Dimmu Borgir) of dat de producer het geluid van de band maakt. Met het opzwepende Construct Illusion maken ze me wel nieuwsgierig. Het blijkt de ideale voorbode te zijn voor Into Etheria. Met een rap dubbel bass ritme en daaroverheen de zenuwachtige keyboard krijgen de gitaren vrij spel om snelheid te maken. De zang wisselt elkaar af in zwaar koorgezang, screams, engelengezang en bijna gruntend. De zes minuten zijn echter zo om. Apothic gaat verder waar Into Etheria gestopt is, met dien verstande dat de riff een stuk zwaarder en langzamer het nummer bepaalt. De nummers erna zijn geen echte verrassing. Zwaar, snel, afwisselend. Het Traces From The Past is dan ineens wel zo’n verrassing binnen het muziekgeweld. Overgaand in titelnummer Dimensions zijn we weer terug. Opvallend voor mij in dit nummer is dat Saturnian een volwassen geluid weet neer te zetten, waarin frivole details niet ontbreken en zeker dit nummer een extra dimensie weet te geven. In combinatie met de orkestrale muziek en het gebruik van koorzang zeker een ster waard. The Immaculate Deception is een nummer het vermelden waard. Met tien nummers in een uur zijn de nummers toch al niet kort. The Immaculate Deception duurt ruim tien minuten en ik betrap me erop dat vooral de herhaling van de zinsnede “I Will Not Bow To Them” mij in een soort trance lijken te krijgen. MetalMediatie !! Wanneer de laatste tonen van de cd mijn boxen verlaten en ik achterblijf in stilte, kan ik niet ontkennen dat inderdaad de vergelijkingen met Dimmu Borgir wat voor de hand liggen, maar Saturnian weet mij te imponeren en te laten horen dat ze meer dan een kopie zijn. De jeugd heeft de toekomst.