Evil Conduct – Rambler (Eindhoven) 26/01/2013

The Rambler kondigt aan dat concerten altijd om 21:30 uur beginnen. In de praktijk zit hier wat speelruimte in: mocht de toeloop nog niet op gang komen, kan er altijd even gewacht worden. Met die insteek arriveer ik vanavond dan ook rond 22 uur en zie tot mijn verbazing dat de eerste band van de avond al aan het spelen is. Verassend ook de toeloop: Met 140 kaarten in de voorverkoop een paar dagen van te voren en de avondkassa erbij is de kroeg vol. Goed vol zelfs, hoewel van een uitverkocht zoals bij het vorige optreden van Evil Conduct het geval was vanavond net geen sprake is.
Het uit Duitsland afkomstige The Dörpms predict zichzelf allesbehalve (te) serieus te nemen: ze maken Oi en Punk, muziek van de straat. Hun sound is het tegenovergestelde van overgeproduceerd maar een verzameling van straightforward 3-accoorden punkrock met gemakkelijk refreins en thema’s die in ‘the scene’ thuishoren: sociaal en serieus maar ook grappig. De bandnaam verwijst naar de roots van de band en is een ouderwetse term voor thuisstad Dortmund.
Hoewel de band voor mij een totale onbekende is, weten ze bij binnenkomst te overtuigen door de sfeer die ze hebben weten te scheppen. Wat verkregen inside information geeft aan dat er al een groep fans op tijd aanwezig was en flink aan het indrinken is geslagen. Of dat de oorzaak is weet ik niet, maar de sfeer is relaxed en gemoedelijk tot bij vlagen toe lekker lomp: als de bandleden bijna aan het einde het verzoek doen om het podium op te komen, blijkt dat de motoriek bij velen intussen ver te zoeken is als men zich struikelend een weg naar voren baant, waarbij microfoonstandaarden en monitorluidsprekers ruim baan moeten maken. Ook van engelengezang is geen sprake meer, maar who cares: Oi is muziek van de straat, voor iedereen. Dus ook door iedereen. En dat is wat hier gebeurt!
Oke, de toon is gezet. Aan Evil Conduct de taak om hierop door te gaan en nog liever: deze te overtreffen. Evil Conduct is een band met een flink verleden: Opgericht in 1984 met 2 skinheads in de bezetting kreeg de band moeilijk voet aan de grond middels optredens. 4 jaar later werd dan ook een punt achter de band gezet. Tot in de jaren ’90 de twee demo opnamen opnieuw uitgebracht werden. Omdat bijna niemand iets van de band afwist, waren ze een obscure legende. Tot in 1998 de band o.a. op verzoek van vele concert organisatoren besluit een comeback te maken: in originele bezetting volgen 2 albums. Tot de bezettingswisseling in 2006 waarbij bassist Joost duidelijk zijn stempel zet in het repertoire door een nog rauwere sound. Vanaf dit moment blijft de bekendheid van Evil Conduct als een van de meest toonaangevende bands in de Oi scene groeien, en naast Europese bekendheid kunnen ze ook terugblikken op de act als headliner in Amerika!
Met hooggespannen verwachtingen als dit drietal het podium beklimt wordt afgetrapt met the voice of oi. Wellicht een inkopper, maar ze hebben het publiek meteen voor de volle 100% mee. In een non-stop tempo volgen nummers uit hun hele periode waaronder no pain, no gain, my skinhead girl, time is running out, king of kings en the way you wanne live. Bij tijden en wijlen is de kroeg een grote massa gebalde vuisten en worden de teksten van voor tot achteren meegeblérd. En oké, toegegeven, net als bij het voorprogramma staat de muziek nu ook niet bol van de meest complexe arrangementen. Maar het komt over, en hoe. En dat is toch precies waar het om gaat, toch?
The Dörpms – Rambler (Eindhoven) 26/01/2013
[AFG_gallery id=’26’]
Evil Conduct – Rambler (Eindhoven) 26/01/2013
[AFG_gallery id=’27’]