Lordi – To Beast Or Not To Beast

Lordi bestaat twintig jaar. In die twee decennia is er het nodige gebeurd. Voor mij begon het in 2006 bij het winnen van het songfestival. Enerzijds door de muziek en performance, anderzijds door onze gemeenschappelijk voorkeur (lees: adoratie) van Kiss. Door het songfestival overtuigend te winnen heeft Lordi zeker een statement neergezet. En hoewel er daarna door het grote publiek wel eens denigrerend over de ‘monsters uit Finland’ wordt gesproken, kun je gewoon niet meer om Lordi heen.
Lordi laat in de geschiedenis van de band muzikaal van zich horen door eenvoudige hardrocknummers te maken. En op iedere cd weten ze tevens een klassiek tijdloos nummer neer te zetten, zoals bijvoorbeeld Would You Love A Monsterman, Hard Rock Hallelujah, Bring Back The Balls To Rock and Roll en This is Heavy Metal. Ook live is een optreden van de band een griezelige theatrale trip. To Beast Or Not To Beast is de zesde cd van de band en dit is waarschijnlijk de meest zware en harde cd van de band. Dit alles door de manier waarop de onverwacht, in februari 2012, overleden drummer Otus de nummers van Lordi wist te spelen. Zijn erfenis leidde ertoe dat gitarist Amen (sinds 1997 bij de band) drie riffs wist te creëren die de basis zouden vormen voor de nieuwe cd. Nieuwe drummer Mana is in december 2012 als bandlid voorgesteld en ook hij drumt niet onbetuigd. Daarnaast heeft toetseniste Awa in 2012 afscheid genomen en verzorgt Hella tegenwoordig de toetspartijen van Lordi. Met basisbasspeler Ox en Mr. Lordi himself is de line-up compleet en starten we de cd. Ook het zesde product van de band staat vol met no-nonsense hardrock die razendsnel je bewustzijn overnemen. Dit alles heeft onder andere te maken met de ‘one-liners’ die de nummers sieren en die luidkeels meegebruld kunnen worden. I Luv Ugly, I’m The Best (met een intro waarbij je meteen rechtop zit) en Happy New Fear (inclusief countdown en vuurwerk) zijn hier kenmerkend hiervoor. De overige nummers hebben een minder aanstekelijk refrein maar rocken minstens zo hard waarbij de riffs van Amen de nummers van een uitstekende basis voorzien. Centrale thema in de teksten zijn de underdog en horror. Horrifiction, Schizo Doll en Candy For The Canniball laten in de titels hier geen twijfel over bestaan. The Riff is de single van de cd en vertelt ons het verhaal over de ontmoeting met de dood in een uptempo ritme. Something Wicked This Way Comes wijkt door het tempo wat af van de rest en ligt nogal zwaar op de maag. Enige minpunt aan dit nummer is het outro dat wel erg lang aanhoudt. Een ode aan drummer Otus sluit de cd. Onuitgebrachte opnamen van deze krachtige drummer zijn verzameld in SCG6: Otus Butcher Clinic.
To Beast Or Not To Beast is daarmee het volgende hoofdstuk in de geschiedenis van de band en het staat wederom als een huis. De cd heeft dan ook al lang een prachtige plaats gekregen in mijn cd-collectie terwijl de muziek van Lordi mijn boxen tot bloedens toe teistert.