Claw Boys Claw – W2 (Den Bosch) 03/05/2013

Hun nieuwe album `Hammer´ kreeg veel lovende recensies. Na het verschijnen van comebackalbum `Pajama Day` is Claw Boys Claw wederom terug. De band bestaat inmiddels 30 jaar, maar schroomt zich niet om weer een behoorlijke clubtour te doen. Gelukkig maar, want zo kan iedereen in de W2 eens gaan horen hoe deze giganten uit de Nederlandse popgeschiedenis klinken.
Alvorens de Amsterdammers het podium mogen betreden is het aan BlackBoxRed om de zaal op te warmen. De formatie blijkt een duo te zijn. Met slechts een keyboard, een gitaar en een drumstel komen ze het binnenkomende publiek in de zaal van de W2 vermaken. Al snel denk je aan andere bekende duo´s met een drumstel, maar  BlackBoxRed is absoluut andere koek. Even lijkt de vergelijking met White Stripes op te gaan, maar deze formatie uit Leeuwarden laat heel wat gevarieerder horen. De gitaar laat loeiharde geluiden horen en de drummer gaat vol aan de bak. Het lijkt alleen maar hard te moeten klinken, maar het is vooral erg energiek. Dan is er ook nog een keyboard waardoor het geheel ook weer een dancegehalte meekrijgt. Het balanceert dan ook tussen grunge, elektro, dance en rauwe rock in. Een aparte combinatie, waarbij zangeres Eva van Netten prima past. De zangeres werpt wat schuchtere blikken richting zaal en gaat vervolgens weer snel door met haar gitaarspel, waarbij haar haardos flink mag wapperen. Drummer Stefan heeft het druk vandaag en ramt er behoorlijk op los. Vol trots vertellen ze over hun nieuwe album wat er aan komt en dat ze vandaag de laatste exemplaren van hun EP te koop hebben. Als zangeres Eva het publiek toespreekt is dit ook het enige rustmoment. BlackBoxRed scheurt, piept, kraakt en zet een oorverdovende performance neer.
Rond de klok van kwart voor tien is het tijd voor de Amsterdammers om van zich te laten horen. Claw Boys Claw heeft een nieuw album uit en laat vanavond dolgraag wat van `Hammer` horen. De band opent met `Monkey One` en knalt er in een rap tempo meteen `Power Breakfast` aan vast. Het gaat een show worden met veel nieuwe nummers. Zanger Peter te Bos mag dan wel de leeftijd van zestig zijn gepasseerd, maar wat een dijk van een stem heeft deze zanger. Over de energie nog maar te zwijgen. Swingend en dansend staat hij op het podium, begeleid door twee erg goede gitaristen. Ze spelen als een stel jonge honden en de nummers wisselen elkaar enorm snel af. Er vallen geen stiltes, waardoor de show goed overeind blijft. Dit is nu de klasse van een band die al dertig jaar bestaat. De jaren ervaring gaan dan weldegelijk tellen.
De setlist kent veel nummers van het eerder genoemde `Hammer` en wie het album al goed beluisterd heeft kan het er alleen maar mee eens zijn dat de band het live zeker zo sterk brengt als dat het op het album klinkt. We krijgen echter niet alleen een band te zien die puur de nummers speelt. Zanger Peter te Bos is een rasechte entertainer. Hij besluit tijdens een nummer dat het gedeelte vooraan in de zaal een stukje niemandsland is, waar even niemand mag gaan staan. Zelfs een crewlid van de W2 die filmopnames maakt wordt bijna geweigerd. Het is lachwekkend om te zien. De frontman blijft vanavond niet alleen op het podium staan. Hij gaat het publiek in om daar wat nummers te zingen. Dit doet hij niet met een draadloze microfoon. Nee, een flinke kabel gaat ook door het publiek heen. Peter stopt her en der in de zaal en de fans krijgen de mogelijkheid om meteen even met het om de foto te gaan. Deze praktijken doen overigens geen afbraak aan de show. Claw Boys Claw speelt heerlijk door en laat een erg goede show horen. Het nieuwe materiaal mag er zijn, maar ook is er ruimte voor oudere nummers. Natuurlijk ontbreekt `Rosie` niet en zingt iedereen uit volle borst mee.
Tussen de nummers door vallen weinig gaten. De zanger zegt nog dat het een belangrijk weekend is, want zijn club zal na een overwinning op Willem II, de oude naam van deze concertzaal, kampioen worden. Ook vraagt hij zich af waarom iemand een biertje richting het podium gooit. `Als je ons iets wil geven kom dan gewoon een biertje brengen en doe daar meteen 3 frikadellen speciaal en een gehaktbal bij` aldus Peter te Bos. De kracht van de band is naast het goede spel dan ook het enthousiasme en de energie. Deze slaat ook goed over op het publiek. Er wordt druk gesprongen en gebeukt vooraan bij het podium. Hun reguliere set gaat er dan ook in no-time doorheen. De band sluit af met een cover van Jethro Tull en krijgt veel applaus na hun versie van “Locomotive Breath”. Het kan echter niet zijn dat het hiermee zou ophouden. De band keert na veel gejoel nog eens terug om nog een paar nummers te spelen. In het toegift komt wederom een nieuw nummer voorbij. “600 Monkeys” klinkt erg lekker, maar een nummer om echt op los te gaan is “Superkid”. De band heeft er zin in vanavond. Zelfs een tweede toegift staat op het menu. Tijd om nogmaals wat covers te serveren. Na “Troglodyte”van Jimmy Castor Bunch mag het publiek nog eenmaal helemaal losgaan. Iggy’s “I Wanna Be Your Dog” is dan ook de uiltieme afsluiter. Claw Boys Claw bewijst na al die jaren nog steeds fier bovenaan te staan. Wie dan ook de kans krijgt om ze nog tijdens deze tour te zien zal niet teleurgesteld worden!