Floating Worlds – Below The Sea Of Light

Debuutcd Only A Dream, Can Kill A Dream dateert uit 2007. Na ruim zes jaar én een nationale crisis heeft Floating Worlds toch de stap gewaagd om Below The Sea Of Light uit te brengen in eigen beheer. Een cd die gemengde gevoelens bij me oproept en dan voornamelijk op het gebied van de zang.
Naar mijn mening is deze regelmatig wat té clean geproduceerd en zou veel meer aangezet mogen worden. Dit komt onder andere naar voren in het nummer Shattered waarin Jon Soti wat afdoet aan de, voor de rest, goede opbouw van het nummer. Het nummer is niet bepaald een hoogstandje, maar luistert wel lekker weg. In het nummer Amyrah, dat tevens de single van de cd is, komen de stemmen van Jon en Christine (tevens verantwoordelijk voor het keyboardgeluid) wel goed tot hun recht. Het gitaargeluid dat Andreas V hierin voortbrengt is wel bepalend voor het geluid, maar zeker niet overheersend. Waar het wel overheerst in combinatie met keyboard en drum is Garden Of Souls, een prachtig instrumentaal werkje van de hand van gitarist Andreas V. Hoewel de hierboven genoemde nummers richting de melodische metal gaan, vinden we zeker ook andere stijlen op de cd terug. Thrill The Night is een prettig hardrocknummer met een plezierige gitaarriff. Zangeres Christine Kolliopoulou mag hier de fakkel dragen. Hoewel ze in de coupletten duidelijk laat horen dat ze een flinke strot heeft, zijn de refreinen wat knullig in elkaar gezet en is de combinatie van mannelijke en vrouwelijke zang ook hier niet optimaal neergezet. De gitaar- en keyboardsolo zijn daarentegen van een goede kwaliteit en geven het nummer over het algemeen genoeg passie, kracht en snelheid mee. Andere hoogtepunten op de cd zijn zeker Till The End. Een meeslepende ballad, waarin de zang weer goed geproduceerd is. Daarnaast is Soul Saviour een up-tempo en catchy nummer dat een vervolg lijkt te zijn op single Amyrah.
Below The Sea Of Light is een goede cd van deze Griekse band die zeker veel potentieel in zich heeft. Op het gebied van de composities is het merendeel van de nummers goed geschreven en dito opgebouwd. Qua productie mag in het vervolg meer aandacht besteed worden aan de zangpartijen. De band heeft laten zien en horen dat ze wel weten hoe het moet, maar het is nog niet in alle nummers even goed gelukt. Het artwork van de cd is een tafereel om je vingers bij af te likken en voor de liefhebbers is het zeker de moeite waard om de professionele videoclip bij Amyrah even te bekijken op internet. Voor de volgende cd hoop ik dat het niet weer zes jaar duurt, voordat deze uitgebracht wordt, want ik ben heel benieuwd naar de ontwikkeling van de band.