Skindred heeft de wortels liggen in ons favoriete land en is in 1998 opgebouwd op de ruïne van de band Dub War. In 2002 kwam de debuutcd uit en ondertussen is de band gerenoveerd en zelfs een gerenommeerde band. Eind januari heeft de band de cd Kill The Power uitgebracht. Het geluid van de band is een mix van diverse muziekstijlen die je niet een-twee-drie bij elkaar zoekt maar het hun funky-reggae-punkrock-metal-stijl weten ze een groot publiek voor zich te winnen.
Nu moet ik zeggen dat ik zelf absoluut niets heb met reggae, maar de combinatie met metal en funk spreekt me wel aan. Juist de cross-over doet me intens genieten. Er zijn in het geluid van Skindred voor mij dan ook overeenkomsten te trekken met bijvoorbeeld The Red Hot Chili Peppers, Living Colour, het Franse FFF en de Freaky Funking Weirdoz. De cd Kill The Power is eigenlijk in twee delen opgebouwd. De nummers waarin de mix duidelijk naar voren komt en een deel waarin Skindred wat rustiger naar voren komt. Titelnummer Kill The Power ligt meteen makkelijk in het gehoor en heeft een aanstekelijk refrein. De mix van reggae en metal komt hier goed tot zijn recht. Er is ondertussen ook een video van dit nummer beschikbaar. In Ruling Force gaat de band verder. Elementen uit het geluid van de Prodigy sluipen het nummer in en de stem van Benji Webbe klinkt hier als Vernon Reid van Living Colour. Door ook nog wat gebruik te maken van de stijl van Will.i.am ishet nummer compleet. Het eerste rustige nummer is Playing With The Devil. Het is rustig en er wordt zwaar elektronisch geschut ingezet. Met Worlds On Fire komt er weer vaart in. Wat mij betreft een hit in spé. Ninja is voor mij een nummer dat uitstekend weergeeft waar Skindred voor staat. Het nummer kent een zwaar gitaargeluid waar de heldere stem van Benji goed tot zijn recht komt. Daarnaast grooved het maximaal. Tot Proceed With Caution is het vrij rustig op de cd. The Kids Are Right Now is een poprocknummer en We Live in de stijl van AOR. Open Eyed kent een goed ritme en is erg dansbaar. Saturday is een gewoon rocknummer met een vrij naïeve eenvoudige tekst over, hoe raad je het, een zaterdagavond. More Fire is de afsluiter en voor mij de domper. De reggae heeft de overhand en ik haak af.
Over de hele linie laat Kill The Power een dubbel gevoel achter bij mij. De ‘ragga-metal’ nummers pakken me helemaal, de andere helft klinkt wel leuk en is voor een groot/groter publiek zeker aantrekkelijk. Al met al krijgt Kill The Power van mij een ruime voldoende omdat Skindred, zonder zichzelf te verliezen, een cd heeft geproduceerd die ik nog wel regelmatig uit mijn kast zal halen.
Skindred – Kill The Power
291
vorig bericht