My Own Army – Wij zijn geen band van kant-en-klare liedjes.

My Own Army is een kwartet afkomstig uit de regio Rotterdam. Op 3 april zullen ze hun eerste volledige cd presenteren in Rotown, Rotterdam. De muziek op de debuutcd Too Many Faces is niet overduidelijk in één hand te vangen. “Wat opvalt is de liefde voor muziek, een liefde voor feeërieke rockmuziek”, zoals ik in mijn recensie heb opgenomen. My Own Army is absoluut in staat om je mee te nemen op hun muzikale reis waarbij sfeer centraal staat. Gitarist Vincent Hekkert beantwoordt even wat vragen, ruim een week voor de officiële release in Rotown.
Hallo Vincent. My Own Army is voor velen nog geen bekende naam. Kun je me misschien iets meer vertellen over de band?
Vincent: My Own Army bestaat sinds 2008. Vanaf het begin treden we veel op. En dan bedoel ik overal. Van kleine kroegen tot grote zalen. In totaal zijn we de afgelopen jaren heel Nederland wel twee keer rond geweest! Eerst hebben we een demootje gemaakt, daarna werd het toch wel tijd voor een EP (die overigens goed ontvangen is) en nu dan ons eerste volledige album. We nemen het heel serieus. We oefenen veel, schrijven veel en praten misschien nog wel meer. We zijn een band die het professioneel aanpakken en dat verdient de muziek die we maken ook.
My Own Army wordt omschreven als een alternative-indie rockband. Kun je me uitleggen waarom deze omschrijving bij de muziek van jullie hoort?
Vincent: Het begrip alternatief slaat echt op de muziek die we maken. Het is geen popmuziek dat we spelen. We zoeken binnen de mogelijkheden grenzen op. Het tweede gedeelte ‘indie’ staat eigenlijk voor het feit dat wij alles zelf doen. We zijn ‘independent’. En met alles bedoel ik eigenlijk ook alles. We houden ons bezig met het artwork, we schrijven onze eigen nummers, we nemen het zelf op en regelen onze optredens zelf. Ik moet wel zeggen dat het wel allemaal heel veel is wat we moeten doen. Voor de support van onze cd zijn we dan ook heel blij met de support van onze twee labels (Dr. Music Promotions (Duitsland) en RVPrecords (de rest van de wereld)). Het zijn natuurlijk wel echte ‘indie’-labels.
Voor de opname van Too Many Faces zijn jullie afgereisd naar de Sandlane Studio in Rijen. Waarom hebben jullie voor deze studio gekozen?
Vincent: Heel eenvoudig zijn we afgegaan op het advies van onze producer. Het is dé studio voor een super drumgeluid. De sfeer in Rijen is fantastisch en je hebt de beschikking over de beste spullen. Op Too Many Faces wilden we de drums zeer veel aandacht geven. Het drumgeluid op een cd is bepalend en maken vaak het verschil tussen een heel goed nummer en een supervet nummer. Ik denk dat we het laatste bereikt hebben !!
Ed Warby heeft voor Arjen Lucassen de drumpartijen eveneens opgenomen in Sandlane. Is het bijzonder om dezelfde drumkruk/in dezelfde ruimte te mogen werken?
Vincent: Jazeker, maar niet alleen Ed Warby heeft daar opgenomen. Ook Epica, the Scene enzovoorts hebben hun partijen daar opgenomen. Het is gewoon een paradijs voor drummers in Rijen.
Waar liggen jullie inspiratiebronnen eigenlijk en welke invloed hebben zij op de muziek?
Vincent: Als inspiratiebronnen hebben we toch wel de alternatieve hardere bands als Tool, Soundgarden, etc. Maar de laatste tijd sluipen ook rustige passages de muziek in. Misschien zijn we ook wel geïnspireerd door The Veils, Madrugada en Elbow. We luisteren sowieso veel naar deze muziek maar willen met My Own Army wel een eigen geluid te creëren.
Los van deze bands hoor ik ook Kurt Cobain en Radiohead terug in de muziek. Kun je je dat voorstellen?
Vincent: O, absoluut. Kurt zingt met een rauwe stem, vol met passie. De pijn is vaak in zijn stem te horen. Dat idee herken ik ook wanneer ik onze zanger Herman hoor zingen. Wat Radiohead betreft, kan ik het ook met je eens zijn. Radiohead experimenteert veel en dat doen wij met My Own Army ook steeds meer.
Kun je vertellen hoe jullie nummers ontstaan? Wanneer besluit je dan dat een nummer helemaal af is en het klaar is om opgenomen te worden? Welke eisen stel je dan aan jezelf en aan het nummer?
Vincent: Nummers ontstaan eigenlijk altijd heel organisch. Wij zijn geen band van kant-en-klare liedjes. Wij zijn blijkbaar van de oude stempel en muziek schrijven is voor ons een ambacht. Steeds weer stukjes bij elkaar zetten en soms de structuur drastisch durven veranderen. Weer bij schaven, luisteren, weer proberen. Wanneer een nummer dan klaar is? Dat is altijd moeilijk om te zeggen. Het is gewoon een puur gevoel van de hele band. Samen besluit je ineens dat een nummer klaar is. We vragen veel van elkaar. We zijn ons bewust van onze beperkingen en zijn geen Dream Theater of zoiets. We proberen echter wel altijd overal het maximale eruit te halen.
Wanneer ik de trailer bekijk waarin het opnameproces getoond wordt, bestrijkt dat een vrij lange periode. Kun je iets vertellen over de opnames?
Vincent: Wanneer ik terugkijk op de opnames komen er een aantal woorden naar boven: intens, fantastisch, heftig, geduld, vermoeiend en intens. Het zit er allemaal in. Het bestrijkt een jaar volledige toewijding. Alle weekenden waren ermee vol gepland en we zijn er iedere dag de hele dag mee bezig. We hadden een hele grote fles Belgisch bier klaarstaan in onze studio/oefenruimte. Steeds zeiden we dat die fles pas open zou gaan wanneer de cd helemaal af zou zijn en we het in handen zouden hebben. Toen het eenmaal zover was, is die megafles geopend. Dat gevoel is zo onbeschrijflijk mooi.
Zelf heb ik vooral genoten van het nummer The Ad. Het neemt me mee in het kielzog, maar vooral het evenwicht in meeslepende en stevige(re) stukken spreekt me heel erg aan. Waar gaat het nummer over?
Vincent: Dat is tof om te horen. Dat nummer begon met een geweldige basloop van Ferry en dat is een typisch voorbeeld hoe we die song helemaal uitgebouwd hebben. Hermans teksten zijn behoorlijk autobiografisch. We willen niet in detail alle songs uitleggen maar de hele plaat staat in het teken van ons leven. Het feit dat je meerdere gezichten moet hebben in deze harde samenleving om te overleven.
Wat wil je de luisteraar meegeven of waar wil je de luisteraar mee naartoe nemen met The Ad?
Vincent: Het is wel een trip denk ik. Je stapt in en laat je meevoeren door alles wat muziek mooi maakt. Heftige riffs, samenzang, scheurende gitaarsolo en dan de serene rust aan het einde waarin Herman als conclusie zingt “I shook the wrong hand”….
Waar haalt Herman zijn inspiratie vandaan voor de teksten?
Vincent: De teksten die Herman schrijft komen gewoon rechtstreeks uit het leven. Over wat hij allemaal meemaakt. Dat kan ook gewoon over de band zelf zijn, zoals in het nummer Open End.
Painting By Numbers is de eerste single van de cd. Waarom deze keus?
Vincent: Painted By Numbers geeft een goed gevoel. Het is een lekker opzwepend nummer, heeft een goed begin. Tevens laten we in dit nummer wel een beetje een samenvatting van de plaat horen.
Mag ik het nummer Friendly Fire aanbevelen als volgende kandidaat?
Vincent: Dat is een goede keuze. Dat nummer gaan we zeker ook wat meer naar voren schuiven.
Op 3 april staan jullie in Rotown. Wat kan het publiek verwachten bij een optreden van My Own Army?
Vincent: Je kunt verwachten dat we altijd alles geven. Dat we een strakke show neerzetten in elk mogelijke zaal. Dat we echt goed nadenken over de show en niet zo maar wat liedjes spelen. Dat we echt proberen de sfeer van de CD ook live waar te maken…
Welke droom streven jullie (nog) na voor 2014?
Vincent: Eerlijk gezegd willen we niets anders dan dat mensen genieten van onze cd Too Many Faces en dat we lekker veel publiek trekken bij de concerten die we geven. Dat is toch waar we het voor doen.
3 april staat My Own Army in Rotown om Too Many Faces te presenteren aan het publiek. Deze band uit Rotterdam staat hiermee aan de vooravond van, wat ongetwijfeld een succesvol jaar moet worden. Gezien de nieuwe cd mag dat geen problemen op gaan leveren.