Melodische rock uit Denemarken. Pretty Maids bestaat meer dan dertig jaar en brengt dit album speciaal voor de vaste schare fans uit. De tracklist bestaat uit zeven opnieuw opgenomen nummers, aangevuld met vijf niewe titels.
Zanger Ronnie Atkins legt uit dat de nummers opnieuw zijn opgenomen om te laten klinken zoals de band nu klinkt. De CD opent sterk met Deranged, een nummer over het moeten afreageren van woede en onmacht op een willekeurig persoon, ook al druist dit in tegen de principes van de hoofdpersoon. Een van de vijf nieuwe nummers. Gevolgd door Playing God en Psycho Time Bomb Planet Earth is de toon gezet voor dit album. Het gaat niet goed met de aarde, de verkeerde mensen nemen de verkeerde beslissingen. Goede, stevige nummers die af en toe het label melodic ontstijgen en een beetje tegen agressive aanschuren. En dat komt de nummers ten goede. Andere nieuwe nummers zijn My Soul To Take, waarin het tempo iets lager ligt. Daarna wordt het tempo weer opgevoerd met He Who Never Lived and Brutal Virtuality. Stevig gitaarwerk van Ken Hammer, ondersteund door de ritme sectie, bestaande uit bassist Rene Shades, drummer Allan Tchicaja en toetsenist Morten Sandager. Tortured Spirit heeft een refrein dat in je hoofd blijft hangen. With These Eyes is een ballad, gevolgd door het uptempo Nucleair Boomerang.
De vijf nieuwe nummers laten duidelijk horen waar de band nu staat, en de nieuwe versies van de oudere nummers lijden daar zeker niet onder. Een goed album, dat geen moment verveeld.
Pretty Maids – Louder Than Ever
252