Sinead O'Connor – I'm Not Bossy, I'm The Boss

Het tiende studio album in een tijdspanne van bijna 25 jaar. Sinead O’Conner, de Ierse singer songwriter komt met een album dat veel harten sneller zal doen slaan.
Melodieus, sterke teksten en een stem als vanouds, Sinead telt nog steeds mee. De 47-jarige moeder van vier kinderen zingt nog vol overgave haar songs, hier en daar flirtend met het geloof zoals in Dense Water Deeper Down en The Vishnu Room. En natuurlijk in de eerste single van het album Take Me To Church.  Op de hoes zien we Sinead in een zwarte latex jurk met een zwarte pruik, in de videoclip van Take Me To Church heeft ze een rode pruik. Het is af en toe even wennen, maar het gaat om de muziek. Het album is uitermate toegankelijk en dwingt de luisteraar om deze volledig af te luisteren. Kisses Like Mine is het volgende nummer, gevolgd door Your Green Jacket, een iets rustiger nummer. Nummers die het predikaat liefdesliedjes zouden mogen dragen. In het eerste nummer maakt ze duidelijk dat niemand zo goed kust als zij, in het tweede nummer ruikt ze zijn jas nog steeds, ook als hij weg is. The Vishnu Room gaat over de innerlijke rust, Harbour is een rustpuntje op de cd.  Een nummer met minimale muzikale omlijsting, en weer erg mooi gezongen. James Brown is een nummer met saxofonist  Seun Kuti uit Nigeria, en een eerbetoon aan James Brown, dat ook in het ritme van het nummer terugkomt, een heerlijk swingend nummer. Take Me To Church is zonder twijfel het meest swingende nummer van het album en terecht als eerste single gekozen.  Streetcars sluit het album af, en is een nummer in de categorie Troy. Rustig en mooi gezongen, een goede afsluiter van dit geweldige album.
In het najaar van 2014 zal Sinead een Europese tour doen, het is zeker aan te bevelen. En vooral na het beluisteren van dit album, dat toch één van de beste cds van 2014 genoemd mag worden.