Texas In July – Bloodwork

Zuid-Holland in september kenmerkt zich door een mooi zonnetje op een nazomerdag. Het klimaat in Texas in juli heeft wat weg van ons zeeklimaat. Het noorden van Texas is wel de plaats waar de allermeeste tornado’s in de Verenigde Staten voorkomen. Gemiddeld 139 per jaar. Met de nieuwe cd Bloodwork van de band Texas In July kunnen we de teller gerust op 140 zetten. Toen op een gegeven moment drummer Adam Gray, gitarist Chris Davis en bassist Ben Witkowski alleen kwamen te staan na het vertrek van zanger en gitarist bleven zij niet bij de pakken neerzitten, maar bouwden met de nieuwe bandleden JT Cavey (zang) en Cam Welsh (gitaar) de band weer op.
Een band die snel is, intens is, passie uitstraalt en vooral luid en duidelijk aanwezig is. Redfield Records heeft een neus voor deze bands en het is dan ook niet verwonderlijk dat juist dit label Texas In July in de gelederern heeft. Vanaf het slipknotachtige intro van Broken Soul wordt duidelijk dat we te maken hebben met een gretige band waarbij JT Cavey zeker laat horen wel wat in zijn mars te hebben. Zijn ijzersterk stemgeluid past geheel binnen het met verrassende riffs en gitaaruithalen gevulde nummer. In Sweetest Poison lijkt het of het recept nogmaals gevolgd gaat worden. JT Cavey gaat echter dieper en de zo herkenbare metalcoreriff volgt evenredig. Het verrassende ruststuk waarbij het gitaarwerk subtiel de spanning opbouwt, volgt er een stukje gesproken (rap) tekst. Het mondt weer uit in steviger werk met een mooi clean gezongen refrein. Verderop de cd blijkt de gitaar een belangrijke factor te zijn in het werk van Texas In July. In het instrumentale Decamilli ligt de gitaar aan de basis van de compositie. Als een metronoom is het nummer opgebouwd rond dit gitaargeluid, De tweede gitaar, maar ook het drumwerk kunnen hierin uitermate goed excelleren. Drummer Adam Gray heeft echter ook in onder meer Defenseless een belangrijke rol in het sterke geluid van de band. Als een op hol geslagen heimachine ragt hij de ritmesectie naar voren terwijl regelmatig een aantal muzikale dieptebommen zorgen voor de aanzet tot gepassioneerde riffs. Het nummer Inner Demons kom je op de helft van de cd tegen. Het doet zeker afbreuk aan de andere nummers, wanneer ik je zeg dat je dit nummer eigenlijk als laatste moet draaien als kers op de taart. Maar Inner Demons representeert voor mij het geluid van Texas In July het meest. Alle ingrediënten zijn verwerkt in deze compositie en de smaak is goed pittig.
Voor fans van Caliban, Lamb Of God en Slipknot is Bloodwork eigenlijk verplichte kost. Maar vooral voor iedere metal(core)liefhebber is Bloodwork een aanwinst voor de collectie. Veelzijdig, hard en energiek draai ik Texas in July, in August, in September, in Oktober…..enz.