Thomsen – Unbroken

Je kunt er bijna gif op innemen dat muziek uit Duitsland tot de verbeelding spreekt. Of het nu de metalcore van Eskimo Callboy of Caliban betreft, de thrash van Sodom, de happy metal van Freedom Call of F.B.O.; het is bijna garantie verzekerd. De Duitse gitaris René Thomson doet daar een schepje bovenop.
Met de cd Unbroken brengt hij de opvolger van Ruthless uit 2009 uit en hij krijgt daarbij de nodige hulp van onder meer Udo Dirkschneider, Bobby Jarzombek (Halford, Sebatiaan Bach), Vinny Appice (Black Sabbath, Heaven And Hell) en David Vincent (Morbid Angel). De verwachtingen zijn hoog gespannen en met een rockmix van Thobias Sammett en Axel Rudi Pell weet hij Unbroken tot een heerlijk spektakel te maken. Mede-verantwoordelijk voor de composities en de productie is Helge Engelke (Fair Warning). Nagenoeg alle composities liggen goed in het gehoor, kennen stuwend drumwerk en zijn gitaargeoriënteerd, echter zonder enige egotripperij. Opvallend geluid is zeker ook zanger Robert Soeterboek die laat horen dat hij tot de top van de rockzangers gerekend mag worden. Alleen in het nummer One en bonustrack Tears Of The Sun brult Denis Brosowski (die live op de planken zal staan bij Thomsen) de decibellen door de microfoon. In het laatstgenoemde nummer (dat trouwens nagenoeg dezelfde openingszin heeft als het nummer New Horizons) zijn de invloeden van Queensrÿche én Dio goed merkbaar. Zijn waardering voor Ronnie James Dio heeft Thomsen gegoten in het door Udo gezongen We Made It. Het nummer dat geschreven is in de nacht na het overlijden van Dio wordt ingeleid door het instrumentale Six Thirteen 64 (waarin gitarist Mathias Don Dieth (Rage) zijn kwaliteiten toont) en is door zijn trage tempo een wat opvallend nummer in het geheel. Het is namelijk, zoals eerder gezegd, pure rock/metal dat de klok slaat met opzwepend drumwerk en een dito gitaargeluid in een prettig tempo. Uitschieters naar boven zijn zeker Draw The Curtains, In Steel We Trust, New Horizons en Unbroken. Nummers die het hoge niveau van de andere nummers zelfs nog overstijgt. Dan heb ik nog niet eens gesproken over de zangkwaliteiten van Helge Enkelke, waarbij ik aan het stemgeluid van Feargal Sharkey moest denken,  in Dream, aan de bijdragen van gitarist Michael Pesin en het bedrijf BRS van René Thomsen.
Uiteindelijk gaat het om Unbroken en dat is een cd geworden die van uitstekende kwaliteit is met nagenoeg allemaal goed in het gehoor liggende rock-/metalnummers die je keer op keer kunt beluisteren. Een cd die doet bevestigen dat rockmuziek uit Duitsland gewoon punktlich en retegoed is.