Annihilator – Patronaat (Haarlem) 05/11/2015

Thrash legendes Annihilator strijkt neer in Haarlem en bezorgt ons allemaal een stevige portie gitaarmuziek. Het Patronaat verwelkomt ze met open oren.
Archer opent de festiviteiten vanavond met een aanstekelijke mix van thrash met hard rock invloeden. Vooral de zang doet meteen aan Megadeth denken, iets wat bewezen wordt als ze Megadeth’s klassieke Tornado Of Souls coveren ter gelegenheid van de jarige drummer. Na een tijdje luisteren wordt het steeds meer duidelijk dat deze heren opgegroeid zijn met Rust In Peace in hun oren en dat is een goede opvoeding gebleken. Deze band is echter geen simpele coverband, maar een degelijke band die klinkt als een jeugdige thrash band in de jaren tachtig klonk. Doe je ogen dicht en je denkt dat je bij een Megadeth concert bent ten tijde van Peace Sells. Het werkt wonderen en wellicht staan deze heren ooit vooraan in de rij om Dave Mustaine & friends te vervangen als deze met pensioen gaan over 10 jaar.
Het Australische Harlott komt meer aanzetten vanuit de Slayer en Kreator hoek en het is meteen een stapje omhoog in intensiteit. De zaal is meteen voller en de reacties van het publiek komen ook makkelijker; het is niet moeilijk om te zien dat deze band al wat meer ervaring heeft dan de vorige support act. De zang hier is het best te omschrijven als een kruising tussen Tom Araya voordat hij een baard in de keel kreeg en Mille Petrozza na een paar biertjes. Wat eruit komt is een potente mix van old school elementen die samen iets nieuws voortbrengen. Deze twee support acts blijken goede alternatieven te zijn voor de echte helden die wellicht over een paar jaar het stokje moeten gaan overnemen.
Als er iemand nog wel 15 jaar door kan gaan, is het Annihilator. De grootste metalband uit Canada zitten al in de studio sinds 1984 en timmeren nog steeds aan de weg in 2015, een kleine pauze in de jaren negentig daargelaten. Deze legendarische band verdient het om in dezelfde adem genoemd te worden als Slayer, Anthrax en Exodus maar is door de vele lineup wijzigingen (met veertig ex-leden!) en vrijwel geen acceptatie in Amerika iets achtergevallen. Eeuwige frontman Jeff Waters liet zich echter niet kennen en hij bewijst het hier vanavond door met oude en nieuwe huurlingen een stevige avond aan muziek neer te zetten. Na Scorpions’ Rock You Like A Hurricane als intro af te draaien, komt de band het podium oplopen en spelen ze meteen drie nummers van 2015’s Suicide Society plaat, zodat die maar uit de weg zijn voor het echte werk kan beginnen. Geen disrespect tegen Annihilator in 2015, maar niks kan uiteraard op tegen klassiekers als Alison Hell en Never, Neverland. Jeff heeft het publiek volledig in zijn hand en houdt onze aandacht door tussen de nummers door grappige verhalen of anecdotes te vertellen, zoals dat ze in de vroege jaren negentig moesten kiezen tussen toeren met ZZ Top in Amerika, of Megadeth in Europa. De keuze was makkelijk gemaakt. Totdat ze een week later een aanbod kregen om met Judas Priest te toeren in combinatie met een ander klein bandje dat toen niet zo bekend was genaamd Pantera. Dit soort verhalen zorgen ervoor dat de avond een gezellig en humoristisch tintje krijgen, alsof dit optreden half standup is en half technische thrash metal. Daarentegen zijn drum solo’s vaak gaapwedstrijden, maar als drummer Mike Harshaw op het krukje zit heb je al gauw een spektakel voor je ogen. Lange fans van de band zullen ook verheugd zijn dat Cam Dixon weer de basgitaar-gevulde leegte opvult. New kid on the block Aaron Homma verweert zich vanavond eveneens goed en hopelijk verlaat deze gitarist het nest minder snel dan de rest. Annihilator verdient haar reputatie door nooit te hebben opgegeven en altijd weer terug te komen van tegenslagen. De heren horen eigenlijk podia als de Heineken Music Hall te bespelen, maar vanavond volstaat de grote zaal van het Patronaat uitstekend.
Setlist:
1. King Of The Kill
2. Snap
3. Suicide Society
4. Creepin’ Again
5. No Way Out
6. Set The World On Fire
7. W.T.Y.D.
8. Never, Neverland
9. Tricks And Traps
10. Bliss
11. Second To None
12. Refresh The Demon
13. Drum Solo
14. Ultraparanoia
15. Brain Dance (verlengde intro)
16. Phantasmagoria
17. Alison Hell
18. Chicken And Corn
19. Kraf Dinner / 21
————
20. Human Insecticide