Een lange rij staat voor de deur van Dynamo. Het is fris, dus de mutsjes en hoodies kunnen gerust op. Vol verwachting kloppen de hardcore hartjes als ze langzaam maar zeker dichterbij komen. Gelukkig zijn de meeste fans toch binnen als Wolf Down de avond opent.
Deze Duitse band die nog niet zo lang geleden zijn zangeres inruilde voor de energieke frontman Dave speelt een redelijk ouderwets potje harcore, veel beatdowns en een lekker bruut geluid. Zelden heb ik gezien dat een voorprogramma al meteen een wilde moshpit start. Armen en benen zwaaien uitbundig in het rond zodat het minder avontuurlijke publiek zich veilig wat dichter tegen de bar opstelt. De band weet me prettig te verrassen omdat hun geluid beter live tot zijn recht komt dan op de plaat. Dave is duidelijk dankbaar voor zijn rol in de band, hij laat dan ook weten dat hardcore hem gered heeft van een leven als een etterbak. Ongetwijfeld heeft zijn muziek een dergelijk invloed op de jeugd in het publiek. Het gevoel van positiviteit en broederschap is bijna tastbaar in de zaal.
Counterparts volgt Wolf Down met hun melodieuze hardcore. Muzikaal gezien wat avontuurlijker wellicht dan die van de Duitse voorgangers, maar toch weten ze me niet echt te overtuigen. Wellicht omdat waar Wolf Down zoveel beter live klonk dan op hun opnames zij juist iets minder klinken.
Niet dat het publiek daar veel last van lijkt te hebben. Ze moshen, lanceren zich als ware durfals van het podium waar ze over het algemeen opgevangen worden door andere moshers. Ik signaleer later links en rechts wel wat dikke lippen en blauwe plekken die overigens doen vermoeden dat dit niet altijd helemaal gelukt is. Enthousiast klimt een grote groep ook op het podium om frontman Brendan Murphy bij te staan tijdens nummer The Disconnect. Zo enthousiast dat Brendan bijna ingesneeuwd is door de menigte. Prachtig om te zien, dat zien we dan bij een Marco Borsato of Frans Duits concert nog niet gebeuren.
Na Counterparts laat Stray from the Path hun Rage-Against-The-Machine-core horen. Het klinkt lekker, maar soms hoor ik wel heel erg een nummer als Bombtrack terug in de riffs. Frontman Andrew, die me sterk doet denken aan een Roy Donders on steroids, heeft echter zeker wel de energie en spirit om een optreden te dragen. Deze band houdt van Eindhoven, dat hebben ze bewezen door hun clip voor Black Friday er op te nemen en dat de liefde wederzijds is blijkt wel door het enthousiasme van het publiek.
De afsluiter is dan de onbetwiste snelst rijzende sterren aan het hardcore front, Stick To Your Guns. Hoe het publiek ook zichtbaar heeft genoten van het voorprogramma is dit toch de band waar iederen op heeft gewacht. En ze stellen niet teleur! Ze starten met het toepasselijke Start With Me om te vervolgen met het heerlijk meebrulbare Against Them All. De setlist biedt prima uitgekiende opbouw en afwisseling tot aan de afsluiters Diamond en Amber aan toe. Wolf Down’s Dave komt ook nog even het podium op om de gast vocalen van Scott Vogel (Terror) op zich te nemen bij het nummer I Choose Nothing. Met veel energie en overtuiging zetten ze de zaal in vuur en vlam, van de die-hard hardcore kids vooraan tot aan de oudere en vrouwelijke fans wat verder achteraan. Moshen, springen, meebrullen… Het publiek wordt meegezogen in de attitude, boodschap en opzwepende klanken van deze jongens uit Orange County. Hun uitgekiende mengeling van brutere metalcore en positieve hardcore biedt voor iedereen in de zaal voldoende om dit hun avond te maken.
Na afloop is zanger Jesse nog bereid om handjes te schudden en praatjes te maken met de fans, iets waar hardcore bands in uitblinken. Het blijkt een uiterst sympathiek heerschap en hij trakteert Dynamo dan ook nog op een rustiger stukje muziek met Stray from the Path gitarist Tom als formatie Trade Wind.
Complimenten aan Dynamo en Jera Open Air dat ze een dergelijke package hebben weten binnen te halen!
Stick To Your Guns + Stray from the Path + Counterparts + Wolf Down – Dynamo (Eindhoven) 12/02/2016
366
vorig bericht