Undawn (Tom Brinkhuis) – Wij willen mensen gewoon laten genieten

Eind vorig jaar werd ik buitengewoon verrast door de nieuwe cd Justice Is… van de Nederlandse band Undawn. De cd was helemaal af en liet horen dat de nieuwe generatie Nederlandse metalbands zich laat gelden. Reden genoeg om met drummer Tom Brinkhuis te spreken over de cd, de band en de toekomst.
 Jullie cd is net uit. Hoe zijn de reacties tot dusver op jullie nieuwe cd?
Klopt helemaal! De reacties zijn ongelooflijk goed, zowel de reviews als de reacties van onze fans. We krijgen reacties uit Duitsland, Engeland, Frankrijk, Italië en tot in Amerika waar wij regelmatig cd’s heen sturen. Ons album heeft zelfs het geschopt tot beste album wat ooit gerated is door jullie collega’s van Pikings.nl! Ons verhaal rondom ons concept ‘Jusice is…’ wordt daarnaast heel goed opgepakt, eigenlijk precies zoals we dat in gedachten hadden: mensen laten nadenken wat nou eigenlijk gerechtigheid is. Vooral in deze vreemde tijden met de vluchtelingencrisis en terroristische dreiging blijkt dat men het net als wij belangrijk vinden om hierover van gedachten te wisselen. Dat vinden wij een goede zaak!
Er is mij opgevallen, dat drie van de vier bandleden dezelfde achternaam hebben, waaruit de vraag rijst of dit een band is bestaande uit broers?
Bijna goed! Michiel en ik (Tom) zijn broers, Thijs is onze achterneef en Leon… die is aangetrouwd 😉 Maar het klopt wel, het voelt in ieder geval dat we allemaal broers zijn van elkaar en zo gaan we ook wel met elkaar om. Broers, collega’s en beste vrienden in een, hoe mooi wil je het hebben!
Tijdens Never Giving Up hebben jullie als gastvocalist Bjorn Strid van Soilwork gestrikt, hoe is dat jullie gelukt?
Dat geheim zit diep weg gestopt in een kluis in een kelder van de overgrootoma van een vage kennis van ons. Haha nee alle gekheid op een stokje, wij zijn gewoonweg zo brutaal geweest om contact met hem op te nemen. We hebben onze muziek gestuurd met onze ideeën en dit voorgedragen. Hij vond de muziek gaaf en zodoende zijn we gaan werken met elkaar. Echt bizar hoor, vooral de eerste keer toen we zijn zangpartijen kregen en het hoorde over onze muziek. Geweldig dat we zo’n grootheid uit de scene hebben weten te strikken!
Er stond in jullie biografie, dat de nummers jullie perspectief en kijk op de hedendaagse wereld weergeeft. Is de muziek in dit geval een soort uitlaatklep om de problemen van nu van je af te schrijven?
Wat wij vooral heel belangrijk vinden is om mensen na te laten denken over bepaalde onderwerpen die leven in de maatschappij. Bij dit album hebben we duidelijk gekozen voor gerechtigheid omdat dit tijdloos is, met de dag verandert maar waar toch zoveel verdeeldheid over heerst in de maatschappij. We hadden ons album al geschreven voordat de vluchtelingencrisis en de aanslagen in Parijs hadden plaatsgevonden. Dit geeft ons album wel degelijk meer lading en is voor ons ook een bevestiging dat dit soort onderwerpen hartstikke belangrijk zijn om te blijven aanstippen.
Nummers als Moving On en Fate zijn al wat ouder dan de rest van de nummers. In hoeverre passen deze nummers in het concept van Justice Is…?
Kijk, we hebben te maken met een kenner! Dat klopt helemaal. De tekst van Moving on is gedeeltelijk aangepast naar ons concept omdat wij de eenheid belangrijk vinden. Moving on past in het geheel omdat de tijd altijd doortikt in het leven, wat er ook gebeurt. Tijden veranderen en ook al dwaalt je pad af, uiteindelijk sta je er wel zelf voor en ben jij degene die controle pakt over je eigen leven. Het nummer Fate staat voor het lot van je leven. Je kiest niet zelf waar je terecht komt, binnen wat voor gezin je opgroeid en hebt slechts voor een gedeelte invoed op de omgeving waar je in terecht komt. Het lot van het leven hangt nauw samen met gerechtigheid; je bent eraan overgeleverd. Stel dat je in een rijk Westers gezin opgroeit met alle financiële mogelijkheden en welvaart, betekent gerechtigheid dan voor jou hetzelfde als je in een krottenwijk opgroeit in Brazilië?
In 2007 is de band opgericht door Tom Brinkhuis en Michiel Brinkhuis, nadat ze het metalgenre hadden ontdekt. Hoe kwam dit?
Michiel en ik zijn er echt ingerold. Dat begon met softere gitaarmuziek als Linkin Park die basisschoolleerlingharten veroverden, gevolgd door Slipknot en Metallica. Uiteindelijk werd het steeds hanger met meer uitstapjes naar subgenres met bands zoals Trivium, Killswitch Engage en Bullet for my Valentine.
 Verwijzend naar de vorige vraag, wat zijn eigenlijk jullie inspiratiebronnen?
Oeps, daar heb ik al een tipje van de sluier van gegeven! Voorgaande bands met als aanvulling de moderne technische bands als Textures, TesseracT en Northlane. We luisteren daarnaast ook veel naar Pink Floyd, Rush en Dream Theater. Onze live jams zijn hier ook veel op gebaseerd. Totaal niet metal maar in onze ogen ó zo mooi te combineren. Gewoonweg genieten!
Alle nummers worden ondersteund door een goede gitaarriff. Is het voor jullie een belangrijk onderdeel van een nummer?
Heel. Erg. Belangrijk. Dat kunnen we niet goed genoeg onderstrepen. Dikke riffs vormen samen met een solide bas en passend drumwerk de grote basis van onze songs. Dat moet staan als een huis. Wij zijn een echte gitaarband met pompende riffs, melodieuze leadpartijen en (tweestemmige) solo’s. Fijn dat je dit opmerkt in alle nummers, we werken hier hard aan!
Wat zijn in jullie ogen de verschillende tussen het eerste album Jumpers en Justice Is…?
‘Justice is…’ is dynamischer wat betreft het afwisselen van cleane vocalen met screams/grunts. Leon is nieuw in de band gekomen die echt next level gitaarsolo’s eruit heeft gegooid. Daarnaast bestaat ‘Justice is…’ uit een concept en is meer een eenheid wat betreft uitstraling en samenhang van songteksten. We merken dat we gegroeid zijn als mens en als muzikant sings ‘Jumpers’.
De muziekindustrie verandert snel. Hoe proberen jullie die veranderingen ten gunste van de band te gebruiken?
Dicht bij onszelf blijven; genieten van het maken van muziek met elkaar en het beseffen hoe bijzonder het is dat andere mensen jouw muziek luisteren die je met zijn vieren maakt in een oefenhok van 3 bij 4. We gaan niet mee in trends maar nemen zeker wel dingen hiervan mee als het ons raakt. Met het schrijven van nieuwe nummers merken we dat we steeds meer het Undawn geluid ontwikkelen dus hier zijn wij non-stop mee bezig. Wat we echt belangrijk vinden tussen alle veranderingen door? Wij willen mensen gewoon laten genieten en geven live iedere keer wat extra’s door onze live jams die nooit hetzelfde zijn. Een unieke ervaring in ons genre!
Ik was onder de indruk van jullie albumhoes. Welke betekenis heeft de hoes (eventueel in relatie tot de nummers op het album)?
Dankjwel, mooi om te horen! Ons album heeft 2 gezichten. Op de hoes staat op de voorkant een meisje afgebeeld met afbeeldingen van rijkdom en hebzucht in haar jurk; o.a. een bankier en geld. Op de achterkant staat de achterkant van het meisje met daarin afbeeldingen van armoede zoals de arme kindjes. Zelf is het meisje bedropen onder olie, het middel wat in onze ogen de bizarre verschillen tussen rijk en arm aangeeft. Olie is de één zijn rijkdom en de ander zijn ellende. Hiermee willen wij de verschillen aangeven die bestaan in de wereld. Onze teksten geven allemaal een eigen mogelijke invulling die de zin ‘Justice is…’ afmaakt. Zet de titels van de nummers er maar eens achter!
Jullie hebben een releaseshow in jullie thuisstad Dedemsvaart gehad. Hoe was dat?
Dat was echt helemaal geweldig! Er stonden in totaal meer dan 200 mensen in de zaal en we hebben er een groot feest van gemaakt. Een groot podium met een dikke licht- en geluidsinstallatie, een levensgrote beamer en onze album hoes kwam echt tot leven: het meisje was aanwezig op het podium en in de zaal. We wilden er een echte beleving van maken en als ik de reacties van de mensen na de tijd peil dan merk ik dat dit is gelukt.
Wat is het toekomstperspectief voor Undawn?
Wij kijken er enorm naar uit om te gaan touren met een grotere band mee, meer voorprogramma shows te doen zoals we voor Textures en Soulfly hebben gedaan en zoveel mogelijk te spelen. Live mensen laten genieten en de muziek laten voelen zoals wij dat ook doen. Dat is het mooiste wat er is. Dicht bij jezelf blijven, keihard werken en dan doorgroeien om groter te worden en op grotere podia/festivals voor meer en meer mensen te spelen. Dat is het doel waar we nog steeds na 9 jaar met zijn allen keihard voor werken.
Ik wil jullie bedanken voor de antwoorden. De uitwerking zal zo spoedig mogelijk op de site te zien zijn.
Jij bedankt voor de leuke vragen Sjoerd! Veel succes met Rockportaal, we blijven jullie volgen! Groeten, ook namens de rest van de jongens van Undawn.