X-Tinxion – From The Ashes Of Eden

Thrashmetal uit het westen van Nederland. Dat is waar X-Tinxion voor staat. Thrashmetal zoals deze old-school kan worden gespeeld, maar in dit geval doorspekt met melodieuze stukken. Het album telt elf composities die tekstueel zijn gebouwd rond de donkere kant van de psyche, rond het innerlijke conflict tussen angst en de dood. Maar het is zeker geen pessimistisch schijfje geworden, want uit alles wat me meemaken moeten we kunnen ontwikkelen. De titel zou daarmee kunnen suggereren dat het verwoeste paradijs rijp is voor groei. Between The Thrashes Of Eden zou voor mij ook een goede titel kunnen zijn.
Muzikaal is al vermeld dat de basis van X-Tinxion ligt in de thrashmetal. Daar kun je op het album ook niet omheen. De ritmemachine van bassist Kornee Kleefman en drummer Peter van Toren zorgen voor de vaart. Soms in een niet aflatend tempo zoals in Uniformity en Survivors Of Hell, maar soms zorgt dit duo voor een aantal leuke onregelmatige accenten zoals in Narrow Path. De stabiliteit wordt regelmatig even uit balans gebracht, maar is vooral in de uptempo stukken retestrak. Daarbij zorgend dat de groovy kant van de thrashmetal lekker naar voren komt. Een groovy kant die in Severed From Heaven eveneens aanwezig is. Los van de ritmesectie zorgt het gitaarduo Conrad Hultermans en Sepp Coeck voor de strakke riffs (Amalgamation) en sterke solo’s die goed in de composities passen of zelfs akoestisch in Eden hun plaats opeisen. Daarnaast zorgt het gitaargeluid juist in de melodieuzere stukken voor een extra dimensie. Luister hiervoor naar het prachtig opgebouwde nummer Destruct & Reanimate of Genetic Sickness. Laatstgenoemd nummer is een prachtig voorbeeld van de synergie die ontstaat wanneer thrash en melodie gemixt worden. Niet in de laatste plaats komt dit door het stemgeluid van Monica Janssen. Die meid heeft een strot waar je niet omheen kunt. Eerst dacht ik met een mannelijke en vrouwelijke zanger te maken te hebben, maar al gauw bleek dat het allemaal uit het goddelijke keeltje van Monica kwam. Zeker in Genetic Sickness is ze oppermachtig en laat ze horen dat geen stijl, techniek, octaaf haar belemmerd in haar zang.
Al met al is From The Ashes Of Eden een dusdanig gevarieerd album geworden dat zeker een kracht wint, naarmate je hem vaker door je gehoorgang laat denderen. Geen snel-sneller-snelst-thrash maar juist thrash die diverse invloeden gebruikt om te groeien.