Jorn – Heavy Rock Radio

Jorn bracht al twee coversalbums met classic-rocktracks uit, Unlocking The Past en Dio. Op Heavy Rock Radio gaat Jorn een wat andere richting in, met een paar behoorlijk verrassende covers.
Nu ben ik liefhebber van coversalbums, dus ik klaag sowieso niet, maar het is deels uit noodzaak vrees ik. Op zijn ‘gewone’ soloalbums heeft Jorn Lande moeite om een album lang met goede composities op de proppen te komen. Niet voor niets was een van zijn beste platen van de afgelopen jaren het samenwerkingsverband met Trond Holter, de rockopera Dracula: Swing Of Death. Ondanks die kanttekening is er best reden om blij te worden van dit coversalbum.
Het zijn voor een groot deel moddervette covers van pop- of radiorocksongs, een beetje zoals we dat van Disturbed kennen, zij het iets radiovriendelijker. Jorn toont zijn lef door bepaald geen onbekende tracks te kiezen: “Hotel California” (Eagles), “You’re The Voice” (John Farnham), “Killer Queen” (Queen) em misschien wel de twee opmerkelijkste: Frida’s “I Know There’s Something Going On” en “Running Up That Hill” van Kate Bush en Peter Gabriel. Wat minder genrevreemd zijn Paul Stanley’s “Live To Win”, “Don’t Stop Believin'” (Journey), “Rev On The Red Line” (Foreigner), “The Final Frontier” (Iron Maiden) en “Stormbringer” (Deep Purple). En natuurlijk twee tracks die zijn grote idool Ronnie James Dio ooit opnam, Dio’s “Rainbow In The Dark” en Black Sabbath’s “Die Young”. Het levert een opvallende mix van tracks op, die zelden beter zijn dan het origineel, maar vaak genoeg afwijken van dat origineel om interessant te zijn.
De bovenstaande lijst maakt al duidelijk dat Jorn doet waar hij het best in is: galmen. Het is opgenomen met mensen waar hij al jaren werkt, zoals de eerder genoemde Trond Holter als gitarist en Tommy Hansen voor de mix. Qua geluid wijkt het dan ook niet zo enorm af van wat Jorn op zijn andere soloalbums laat horen. En eerlijk gezegd is de subtiliteit soms ver te zoeken, zoals in “Running Up That Hill”, dat nu een simpele rechttoe-rechtaan rocker zonder veel details is geworden. Ook “Don’t Stop Believin'” kent een vrij tamme versie, die erg dicht bij het origineel blijft. “You’re The Voice” wordt juist een stuk leuker van de grote riffs. Misschien het meest opmerkelijk is de versie van “Hotel California”. Sommigen zullen het belachelijk bombastische heiligschennis noemen, ik – groot liefhebber van het origineel – vind deze cover erg vermakelijk. Er wordt net als in de andere covers niet gerommeld met de solo’s, waar het vershredden van solo’s misschien best voor de hand gelegen. Op die manier wordt de originelen meestal wel recht gedaan.
Ik denk dat dit album erg verdeelde reacties zal oproepen. En toch, Jorn haalt op Heavy Rock Radio dan wel een bekend trucje uit, het is een trucje dat hij prima beheerst. Zijn fans worden op hun wenken bediend met Heavy Rock Radio en daarnaast kan het een leuke aanleiding zijn om eens kennis te maken met deze vocaal bovenmatig getalenteerde Noor.
[youtube id=”FZbMZrNdy9U”]
Jorn Lande website