Magoa – Imperial

Het heeft verdorie bijna drie jaar geduurd voordat het Franse metalcorecollectief Magoa de opvolger van Topsy Turvydom uitbrengt. Vanaf 14 juli worden we gelukkig al lekker gemaakt voor het nieuwe album dat de naam Imperial draagt en de singles die vooruitgeschoven zijn, dekken de lading van het nieuwe album dubbel en dwars.
Dat de band echter in Europa (nog) niet de credits krijgen die ze verdienen, snapt deze reviewer echt niet. Kort door de bocht zou je Magoa het Franse equivalent van het Duitse Caliban kunnen noemen en ten opzichte van Topsy Turvydom zijn ze zeker weer gegroeid. Nog altijd is er de enorme intensiteit, gretigheid en energie die naar voren komt wanneer de eerste tonen de boxen uitspetteren. Titelnummer Imperial biedt dit alles bij de start van het album aan. Binnen dat geheel schuwt Magoa het niet om orkestrale elementen aan het nummer toe te voegen en weten perfect geplaatste breakdowns je bij de pinken te houden, sterker…je bij de lurven te grijpen. Wat opvalt is het saamhorigheidsgevoel dat het nummer uitstraalt. Een gevoel dat eveneens in The First Day van toepassing is. Een sterk publieksnummer dat start met een mooie samenzang en al gauw overgaat in een lekker tempo met uiterst strak en sterk drumwerk. Het nummer is daarbij zo goed opgebouwd dat de refreinen als kers op de taart fungeren, waarbij de tussenliggende rustigere stukken voor het nodige contrast zorgen. Iets dat gedurende het album vaker naar voren komt. Het zwaarmoedige, bijna gotische, nummer Untouchable is een mooi voorbeeld hiervan, evenals het epische, donkere Merge en Remember dat opzwepend is en dat als een perfecte springschans toewerkt naar het eveneens opzwepende Faith. Magoa weet me door de diverse combi’s in zang, melodie en kracht continu te boeien. Of dat nu in Endlessly, Pray For Us of Kill Us is. Het pakt allemaal. De intensiteit stijgt ten top in de single Resistance. Ook hier wordt de compositie ingekleurd met orkestrale elementen en waarin zanger Cyd Chassagne wederom een grunt uit zijn strot weet te krijgen die immens diep en zwart naar boven borrelt.
Drie jaar is lang wachten, maar het album Imperial mag er dan ook zijn. Magoa heeft zichzelf overtroffen met dit album. De composities klinken voller en er is een mooi evenwicht in het album te vinden. De intensiteit en de kracht van deze metalcore-giganten hebben ze daarbij weten vast te houden. Imperial is veelzijdig, wordt steeds interessanter en laat horen dat deze Franse metal(core)band nog tot veel in staat is. Het wordt nu echt tijd dat Europa zwicht voor deze energieke zwaargewichten.