Hollis Brown – Hedon (Zwolle) 26-10-2016

In de, ten onrechte, matig tot slecht gevulde kleine zaal staat Hollis Brown klaar om Nederland, en Europa kennis te laten maken met hun muziek. Na de grote, en goed gevulde zalen thuis in de Verenigde Staten, moet het gisteren avond een behoorlijke overgang geweest zijn. Echter, dit was niet te merken op het podium. De band wordt in 2009 in New York, de wijk Queens, opgericht door zanger/gitarist Mike Montali en gitarist Jonathan Bonilla. Beide hebben gemeen dat hun ouders emigranten zijn, afkomstig uit respectievelijk Italië en uit Puerto Rico. Beide maken de band compleet met drummer Andrew Zehnal uit Cleveland, bassist Scott Thompson uit Bost en toetsenist Adam Bock uit St.Louis. Een mooie mengeling van culturen dus. De band wordt genoemd naar The Ballad Of Hollis Brown van Bob Dylan. De laatste EP van de band, Cluster Of Pearls werd dit jaar in een gelimiteerde oplage van 800 stuks tijdens Record Store Day verkocht.
Het concert begint met Ride On The Train, een oudje dat iets sneller dan het origineel gespeeld wordt. Het nummer wordt direct herkend door diverse bezoekers, het publiek gaat er eens goed voor staan. Lekker up tempo zit de sfeer er meteen in. Het hele concert duurt bijna anderhalf uur en in die tijd komen zowel bekende nummers als nieuw materiaal voorbij. Zo horen we Rain Dance, een nummer van het album 3 Shots, en waar Bo Diddley op meegedaan heeft. Speciale aandacht gaat uit naar een favoriet van de band, het nummer Train Round The Bend dat origineel van Velvet Underground is. Blood From A Stone is een wat ingetogener nummer, mooi gezongen door Montali. Ondanks een zere keel valt er eigenlijk niets te merken aan zijn stem. John Wayne is een heerlijk lang gerekt nummer waarin duidelijk wordt dat hier echt een hele goede band aan het spelen is.
In de toegift zit het nummer Dog House, een nummer dat Montali opdraagt aan zijn vader. Hij en zijn vader waren op elkaar aangewezen nadat de moeder van Montali vroeg overlijdt en zijn broer ontspoort en het huis verlaat. Een mooi nummer, vertolkt door Montali die helemaal alleen op het podium met slecht een gitaar dit nummer ten gehore brengt. En na het allerlaatste nummer Walk On Water is het dan toch echt klaar. Er is gelukkig nog wat tijd om even met de heren Montali en Bonilla te praten. Montali is lovend over het aanwezige publiek en de sfeer. Europa, en Nederland, moeten ons nog leren kennen. En ja, het is inderdaad anders dan de gevulde zalen die we thuis gewend zijn, maar zeker niet minder leuk.
De Europese tour voert de band nog door België, Italië, Duitsland, Zweden en Noorwegen. Mocht je de kans krijgen, ga deze roots-rock band zien, het is absoluut de moeite waard.