Thundermother – De Verlichte Geest (Roeselare) 05/11/2016

AC/DC kan met pensioen en Airbourne en The Answer krijgen stevige concurrentie. De aflossing van de wacht werd al meer dan eens aangekondigd, maar met Thundermother staat een band klaar die alles in zich heeft om het helemaal te maken in de hardrock. Dat is de conclusie na het optreden van de Zweden in Roeselare (België).
 
The Odd & The Others mocht het voorprogramma spelen en bracht potige rock in de lijn van Therapy, Monster Magnet en Pearl Jam. De band kreeg heel wat respons op hun rockversie van A Forest van The Cure, maar iedereen was toch vooral voor Thundermother gekomen.
 
Het was afwachten of de vijf dames van Thundermother live zo sterk voor de dag zouden komen als op hun eerste twee albums, maar daar valt niets te vrezen. In De Verlichte Geest, de derde halte in hun eerste Europese tour als headliner, speelde Thundermother zo strak en overtuigend dat de hele club uit z’n dak ging.
 
Thundermother opende met Man With Blues uit hun debuut Rock ’n Roll Disaster en zette daarmee de lijnen uit voor de rest van de avond: op bluesrock gebaseerde hardrock om duimen en vingers van af te likken. Met FFWF (Fight Fire With Fire) uit Road Fever gaat het daarna meteen een versnelling hoger om daarna niet meer stil te vallen. Bij het publiek gingen de vuisten in de lucht en werden de luchtgitaren omgegord.
 
Het is natuurlijk allemaal al eens eerder gedaan. Zowel de songs als de show bevatten alle klassieke elementen uit het handboek voor de betere hardrock: leuke riffs, eenvoudige maar doeltreffende akkoorden, meezingbare refreintjes, geregeld een goed getimede solo en heel veel energie. Maar Thundermother brengt dat recept met zoveel spelplezier en gretigheid dat de vonk makkelijk overslaat op het publiek. Vooral de Ierse zangeres Clare Cunningham en gitariste Filippa Nässil stelen daarbij de show. Clare laat het Belgische publiek moeiteloos uit haar hand eten en Filippa haalt in Roeselare alle gitaristen-clichés uit de kast om het publiek te plezieren: gitaar spelen met een bierflesje, spelen met de gitaar over de schouder, een minutenlange solo terwijl ze voor het podium tussen het publiek wandelt, … Maar ook zonder die showelementen zou het optreden al de moeite zijn.
 
Het is lang geleden dat een band zo zonder complexen zijn idolen naar de kroon steekt. De twee albums van Thundermother zijn spannender en leuker dan wat AC/DC, Airbourne of andere bands in dit genre de jongste jaren nog uitbrachten en ook het nieuwe nummer Hellevator, in Roeselare voor het eerst live gebracht, laat het beste vermoeden voor het volgende album.
 
Op de albums van Thundermother halen de mid-temponummers soms een beetje de vaart uit het verhaal, maar live is dat dan weer niet zo. Enemy en Thunder Machine werden met zo veel power gebracht dat ze niet moeten onderdoen voor het geweld van Give Me Some Lights of Deal With The Devil. De meiden sluiten hun set in Roeselare af met een lang uitgesponnen versie van Shoot To Kill, het nummer waar het voor de band allemaal mee begonnen is.
 
Na een wel heel korte pauze (de deur van het podium naar de backstage geraakt niet open), is het tijd voor de bisronde met o.m. Just A Tease , Rock ’n Roll Disaster en danklied Thank You.
 
Thundermother is klaar om de wereld te veroveren. Als ze hun gretigheid op peil kunnen houden, staan ze binnenkort op veel grotere podia dan dat in Roeselare.