Perc3ption – Once And For All

Perc3ption is een Braziliaanse prog-/powermetalband en bestaat reeds negen jaar. Na de release van een EP in 2009 en het debuutalbum Reason And Faith in 2013 heeft de band niet stil gestaan. Voor de promotie van Reason And Faith hebben de heren tijdens de tour het podium gedeeld met bands als Evergrey en Amorphis. Het tweede album luidt een nieuw tijdperk in, waarin zanger Dan Figueiredo zijn debuut maakt.
Het album is geproduceerd door Edu Falaschi (Almah, ex-Angra) en in ruim een uur krijg je negen nieuwe composities voor je kiezen. Composities die een sterk progressief karakter kennen en over de hele linie vergeleken kunnen worden met het totale geluid van While Heaven Wept.
Persistence Makes No Difference en Oblivion’s Gate bijten meteen sterk de welbekende spits af. Het is fraai hoe Perc3ption een groovende riff en een sterke melodie weten te combineren. Ik ben er alleen tijdens deze twee composities niet helemaal uit of ik het stemgeluid van zanger Dan Figueiredo prettig vind klinken of niet. Uiteindelijk blijkt tijdens de rest van het album dat hij uitstekend past binnen het geluid van de band.
In het daaropvolgende Rise ligt het tempo wat lager. In eerste instantie dan. De melodie spreekt enorm aan en het nummer bouwt zich sterk op. De afwisseling van couplet en een sterk refrein is goed en de gitaarsolo past functioneel in de compositie. Met Immortality is het nog even relatief rustig voordat Perc3ption los gaat in Braving The Beast. Braving The Beast is een juweel van ruim tien minuten. Alle aspecten van de progmetal komen voorbij. Het nummer is mooi opgebouwd met ruimte voor de stevige (eerste helft) en rustigere aspecten (tweede helft van het nummer). Daarbij mogen de gitaristen Rick Leite en Glauco Barros uitgebreid soleren en gebruiken diverse aspecten van hun instrument terwijl drummer Peferson Mendes zijn kit rustig en bedachtzaam geselt. Zanger Dan Figueiredo laat hier horen, zeker in de rustige momenten, over een fraai stemgeluid te beschikken.
Het Braziliaanse beest lijkt los. De sterke start in Magnitude 666 bewijst het. Het nummer straalt kracht uit en zeker na de versnelling in het nummer ligt de powermetal sterk op de loer. Maar Perc3ption heeft zeker meer in zijn mars. Welcome To The End start episch met een soort van operazang (zangeres en zanger) dat uitloopt in een langzaam vervolg waarin de ingetogen zang van Dan mooi past. De muzikale basis is solide en vol emotie.
In Extinction Level Event beweegt Perc3ption vanuit de powermetal naar een meer thrashykant. Hoewel er genoeg ruimte overblijft voor de melodie heeft de compositie vooral muzikaal een krachtig en uptempokarakter. Dan Figueiredo laat horen dat hij binnen de zwaardere metalkant goed uit de voeten kan. Het nummer loopt als vanzelf over in Through The Invisible Horizons. Gitaartechnisch komen de liefhebbers zeker in de start goed aan hun trekken voordat de riffwals van start gaat. Het is geen moeilijke compositie om te doorgronden, maar luistert lekker weg en sluit het album netjes af.
Hoewel de zang in eerste instantie wat vreemd aandeed, is Once And For All een album geworden dat een uur lang plezier geeft en dat na enkele luisterbeurten een goed gevoel naar boven brengt.