From The Wolves – Nightmares (EP)

Hoewel we al enige tijd in 2017 vertoeven, zijn er nog genoeg releases uit 2016 die het bespreken meer dan waard zijn. Zo’n release betreft zeker de EP van het Canadese From The Wolves die vanuit Calgary hun melodische metalcore de wereld in slingeren. Geïnspireerd door onder meer The Ghost Inside en Parkway Drive biedt de band drie composities die als een furie tekeergaat.
Ik kan je nu al vertellen dat drie composities veel en veel te weinig is. Met Wolves Blood komen ze meteen binnen als een tornado; hard en furieus. Sommigen zullen het betitelen als agressief, voor mij is het een enorme ontlading van emotie en ontembare energie. Zie het als de grote, stevige, doch relatief onbekende broer van Lamb Of God. From The Wolves ragt er echter niet zomaar op los. Gedurende het nummer liggen er kleine stijlaccenten die de vaart erin houden en de aandacht vasthouden.
Karakterstieken die zeker op het tweede nummer Stay Dead van toepassing zijn. Deze compositie heeft een zwaarder karakter dan Wolves Blood, maar is daardoor niet minder overweldigend. Vooral de fikse breakdown naar het einde toe overtuigt. Het wordt gevolgd door een sterke riff en heiend drumwerk van Layne Frank. Met Calloused sluit de EP alweer af.
Het gaspedaal kan er weer op. Ook hier een sterke breakdown die mooi geplaatst is alvorens groovend verder te gaan op de ingeslagen weg. Ten aanzien van de vorige twee composities ligt er meer accent op de melodie in het nummer. Daardoor biedt de hele EP genoeg om opnieuw bij het begin te starten.
Na Despised Icon en Tongues past deze EP mooi in het rijtje van brute metalcore met een hoog energielevel. Je zou er verdorie ADHD van krijgen.
https://www.youtube.com/watch?v=cOhgsVq9hl0